12. Ceza Dairesi Esas No: 2019/11130 Karar No: 2020/2168 Karar Tarihi: 02.03.2020
Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/11130 Esas 2020/2168 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesi, davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin kararı incelerken, davalı vekilinin temyiz istemi kanuni sınırların aşılması nedeniyle reddedilmiştir. Davacının tazminat talebinin dayanağı olan soruşturma dosyasının incelenmesinde suçsuz bulunduğuna karar verildiği ve davacının tutuklu kaldığı bilgileri de yer almaktadır. Mahkeme, tazminat miktarının yeterli olmadığına dair temyiz itirazlarını reddetmiş ve istinaf başvurusunu düzelterek esastan reddetmiştir. Kararda, 5271 sayılı CMK'nın 302/1. maddesi ve 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 304/1. maddesi hakkında bilgi verilmiştir.
12. Ceza Dairesi 2019/11130 E. , 2020/2168 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ceza Dairesi Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat Hüküm : İstinaf başvurusunun DÜZELTİLEREK ESASTAN REDDİNE
Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 18/02/2019 tarih, 2019/152 - 2019/380 sayılı "istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddine" ilişkin kararı davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü: 1-Davalı vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde; 6100 sayılı HMK’nın 24/11/2016 tarih ve 6763 sayılı Kanunun 42"nci maddesi ile değişik 362. maddesinin 1/a bendinde yer alan temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün davalı yönünden kesin olması nedeniyle, davalı vekilinin temyiz istemin CMK"nın 298. maddesi gereğince isteme aykırı olarak REDDİNE, 2-Davacı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince; Tazminat davasının dayanağını oluşturan Sinop Cumhuriyet Başsavcılığının 2017/1864 soruşturma sayılı dava dosyası kapsamında davacının silahlı terör örgütü üyesi olmak suçundan hakkında kovuşturma yapılmasına yer olmadığına karar verildiği, verilen kararın 23/12/2017 tarihinde kesinleştiği, davacının belirtilen dosyanın konusunu oluşturan eylemden ötürü 20/08/2016-05/10/2016 tarihleri arasında tutuklu kaldığı, davanın işlem tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı Kanunun 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye açıldığı, dava için kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla; Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin, hükmedilen manevi tazminat miktarının yeterli olmadığına ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, usul ve Kanuna uygun bulunan Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin 18/02/2019 tarih, 2019/152 Esas, 2019/380 Karar sayılı istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddine ilişkin karara karşı yapılan temyiz isteminin 5271 sayılı CMK"nın 302/1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE; 5271 sayılı CMK"nın 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 304/1. maddesi uyarınca, dosyanın gereği için Sinop Ağır Ceza Mahkemesine; kararın bir örneğinin de Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE; 02/03/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.