Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava, hizmet tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
01.10.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5510 sayılı Yasanın geçici 7/1. maddesi hükmünde “Bu Kanunun yürürlük tarihine kadar 17.07.1964 tarihli ve 506 sayılı, 02.09.1971 tarihli ve 1479 sayılı, 17.10.1983 tarihli ve 2925 sayılı, bu Kanunla mülga 17.10.1983 tarihli ve 2926 sayılı, 08.06.1949 tarihli ve 5434 sayılı Kanunlar ile 17.07.1964 tarihli ve 506 sayılı Kanunun geçici 20"nci maddesine göre sandıklara tâbi sigortalılık başlangıçları ile hizmet süreleri, fiilî hizmet süresi zammı, itibarî hizmet süreleri, borçlandırılan ve ihya edilen süreler ve sigortalılık süreleri tabi oldukları Kanun hükümlerine göre değerlendirilirler” düzenlemesinin yer alması ve genel olarak Kanunların geriye yürümemesi (geçmişe etkili olmaması) kuralı karşısında davanın yasal dayanağının 506 sayılı Kanunun 79/10 maddesi olduğu kabul edilmelidir.
Davacı, davalıya ait işyerinde 01.07.2004-21.12.2004 tarihleri arasında hizmet akdine dayalı olarak kesintisiz çalıştığının tespitini istemiş verilen ilk hüküm Dairemizce ilamda belirtilen nedenlerle bozulmuş, Mahkemece, bozma ilamına uyulmasına karşın, bozma ilamında belirtilen hususlar yeterince araştırılmaksızın davanın kabulüne karar verilmiştir.
Mahkemece, davacı vekiline dönem bordrosunda yer alan 2 tanığın adresinin bildirilmesi için kesin mehil verildiği, davacı vekilince verilen kesin mehile rağmen tanık adresi bildirilmediği ve davanın sübut bulmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verildiği anlaşılmıştır.
Kesin süreye uyulmamasının kanuni sonuç doğurabilmesi için; öncelikle, kesin süreye ait ara kararı her türlü yanlış anlamayı önleyecek şekilde açık ve eksiksiz yazılmalı, yapılacak işler teker teker belirtilmelidir. Bunun yanı sıra verilen süre yeterli, yapılması gereken işler gerekli ve yapılabilir nitelikte olmalıdır.
Hizmet tespiti davaları kamu düzeniyle ilgili olduğundan ve bu nedenle de özel bir duyarlılıkla ve özenle yürütülmesinin zorunlu ve gerekli bulunduğundan, hak kayıplarının ve gerçeğe aykırı sigortalılık süresi edinme durumlarının önlenmesi, temel insan haklarından olan sosyal güvenlik hakkının korunabilmesi için, bu tür davalarda tarafların gösterdiği kanıtlarla yetinilmeyip, gerek görüldüğünde re"sen araştırma yapılarak kanıt toplanabileceği de göz önünde bulundurulmalıdır. Kaldı ki, davacı vekili, bordro tanıklarının adreslerini tespit edemediklerini belirttiğinden, adres temini taraf vekilince tespit edilemeyen bir hususa ilişkin olduğundan kesin mehilin kanuni sonucunu doğurması gerektiğinden de bahsedilemez.
Yukarıdaki açıklamalar ışığında mahkemece yapılacak iş, uyuşmazlık konusu bordrolardan resen tespit edilecek tanıkların adresleri Kurum ve nüfus kaydıtlarından araştırılmak suretiyle temini edilerek beyanlarına başvurmak, bu konuda yeterli ve gerekli tüm soruşturma yapılarak sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
O halde, davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 15.03.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.