Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davanın kısmen kabulü ile 15.985.95 TL maddi, 30.000.00 TL manevi tazminatın davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Davacı vekili tarafından hükmün temyiz edilmesinden sonra davacı tarafından dosyaya sunulan 29/04/2019 tarihli dilekçe ile hükmün onanmasının istendiğinin görülmesi karşısında, davalı vekilinin temyiz itirazları ile sınırlı yapılan incelemede;
Tazminat davasının dayanağını oluşturan Mersin 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 2014/132-2015/514 sayılı ceza dava dosyası kapsamında, davacının uyuşturucu ve uyarıcı madde ticareti yapmak suçundan beraatine hükmedildiği, hükmün davacı yönünden temyiz edilmeyerek 22/12/2015 tarihinde kesinleştiği, davacının belirtilen dosyanın konusunu oluşturan eylemden ötürü 18/10/2012-12/06/2014 tarihleri arasında gözaltında ve tutuklu kaldığı, davanın işlem tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı Kanunun 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye açıldığı, dava için kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Davacı hakkındaki Mersin 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 21/10/2012 tarih, 2012/318 sorgu sayılı tutuklama müzekkeresinin 21/10/2012-12/06/2014 tarihleri arasında kesintisiz infaz edilmiş olmasına karşın gerekçede, 21/10/2012-17/11/2013 ile 22/05/2014-12/06/2014 arasında infaz edildiğinin gösterilmesi, mahallince düzeltilebilmesi mümkün yazım yanlışlığı olarak değerlendirilmiştir.
Uyap sistemi üzerinden yapılan incelemede davacının tazminat davasına esas ceza dosyası kapsamında gözaltında ve tutuklu kaldığı sürenin başka hükümlülüğünden mahsup edildiğine dair bir bilgiye rastlanmadığı, ayrıca davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ve tazminat davasının kesinleşeceği tarihe kadar yasal faizi ile birlikte elde edeceği parasal değer dikkate alındığında hükmedilen manevi tazminat miktarının hak ve nesafet ilkelerine uygun, makul olduğu değerlendirilmekle, tebliğnamede 1 ve 3 numaralı düşüncelere iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Maddi tazminatın, davacının tutuklu kaldığı döneme ilişkin net asgari ücret üzerinden hesaplanan "15.818,35" TL yerine, hatalı bilirkişi raporuna dayanılarak bu miktarın üzerinde olacak şekilde "15.985,95" TL olarak tayin edilmesi suretiyle, davacı lehine fazla maddi tazminata hükmolunması,
2- Maddi ve manevi tazminat miktarının toplamı dikkate alınarak, davacı lehine tek vekalet ücreti takdir edilmesi gerektiği gözetilmeden, hükmedilen maddi ve manevi tazminat miktarı için ayrı vekalet ücreti takdir edilmesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapmayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının 1. bendinde davacı lehine hükmolunan maddi tazminat miktarının ""15.818,35"" TL"ye indirilmesi, hükmün 4 numaralı bendinin ise “Yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca davacı lehine takdir edilen 6.778,05 TL nispi vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya ödenmesine” şeklinde değiştirilmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02/03/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.