Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2017/13229 Esas 2019/6406 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasındaki alacak davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, davalı ile aralarında imzalanan 01.11.2004 başlangıç tarihli kira sözleşmesi ile ilgili adresteki taşınmazın davalıya kiraya verildiğini,davalının tahliye tarihi itibariyle birikmiş 3 ay 5 günlük kira bedelleri ile kira artış farkından kaynaklı bedelleri ödemediğini ileri sürerek,toplam 8.992,00 TL"nin tahliye tarihi olan 05/07/2011 tarihinden itibaren işletilecek faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı, tüm kira bedellerinin banka havalesi ile ödendiğini , kira artışlarının gerektiği şekilde yapıldığını, kira bedelleri ve fer"ilerinin 5 yıllık zamanaşımına tabi olduğunu,depozitonun halen davacıda olduğunu savunarak,davanın reddini istemiştir.
Mahkemece,davanın kısmen kabulüne, 795,34 TL" nin 05/07/2011 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya verilmesine;davacının fazlaya ilişkin taleplerinin reddine karar verilmiş,hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre,davacı vekilinin sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak,mahkemece davacının kira artış farkı ve birikmiş kira bedeli talepleri yönünden alınan 22.07.2015 tarihli bilirkişi raporunda kira artış farkı hesabı yönünden hatalı hesaplama yapıldığı,nitekim davacı vekilinin söz konusu bu rapora itirazı neticesinde alınan 17.05.2016 tarihli bilirkişi ek raporu ile kira artış farkındaki hesaplama hatasının giderilerek doğru şekilde hesaplama yapıldığı anlaşılmakla,mahkemece 17.05.2016 tarihli bilirkişi ek raporu ile belirlenen ve zamanaşımının uygulanması ile ulaşılan 5.050 TL"nin hüküm altına alınması gerekirken,yanılgılı değerlendirme ile hatalı hesaplamaya dayalı 22.07.2015 tarihli kök bilirkişi raporunda belirlenen 795,34.TL"ye hükmedilmiş olması doğru görülmemiş,bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine,ikinci bentte açıklanan nedenlerle hükmün HUMK"nun 428. maddesi gereğince davacı yararına BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun Geçici Madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nun 440. maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere,09.09.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.