Mahkemesi : İzmir 7. İş Mahkemesi
Tarihi : 12/12/2013
Numarası : 2013/186-2013/703

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı, davalı işyerinde 27.08.2010 - 31.01.2013 tarihleri arasında posta dağıtıcısı olarak çalıştığını, iş akdinin davalı tarafından ihale bitimi nedeniyle, yeni ihaleyi alan firmanın aleyhlerine bir takım evrakları imzalatmak istemesi ve bunu kabul etmemeleri üzerine haksız ve geçersiz şekilde feshedildiğini iddia ederek fazla mesai ücreti ve bazı işçilik alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı ve buna bağlı olarak iş akdini feshetmekte haklı nedene dayanıp dayanmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille yapılabilir. Bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda, işçinin bordroda belirtilenden daha fazla çalışmayı yazılı belge ile kanıtlaması gerekir. İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda, ihtirazi kayıt ileri sürülmemiş olması, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır.
Somut olayda bilirkişi tarafından davacının haftada 1,5 saat fazla mesai yaptığının kabulü ile fazla çalışma alacağı hesaplanmıştır. Oysa aynı işyerinde çalışıp aynı işi yapan işçilerin açmış olduğu ve Dairemiz tarafından onanan 2015/3178 E. ve 2015/3175 E. sayılı dosyalarda bilirkişi tarafından davacı işçilerin haftada 3 gün 8.30-17.30 saatleri arasında, haftada 2 gün 8.30-18.00 saatleri arasında, 1 saat ara dinlenmesi yaparak, haftada 1 gün ise 8.30-13.00 saatleri arasında yarım saat ara dinlenmesi ile çalışıldığı ve haftada 1 saat fazla mesai yapıldığı kabul edilmiştir. Aynı işyerinde aynı pozisyonda çalışan işçilerin farklı bir çalışma düzenine tabi olmayacağı açık olup davacının da haftalık 1 saat fazla mesai yaptığı kabul edilerek fazla çalışma alacağı hesaplanıp hüküm altına alınmalıdır. Mahkemece bu husus gözetilmeksizin fazla miktarda fazla çalışma ücreti alacağına hükmedilmiş olması hatalı olup bozma nedenidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde dava1ıya iadesine, 01.04.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.