Sahte belge düzenlemek - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/6210 Esas 2019/7071 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6210
Karar No: 2019/7071
Karar Tarihi: 08.10.2019

Sahte belge düzenlemek - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/6210 Esas 2019/7071 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık 2007 yılında sahte fatura düzenlemek suçundan yargılanmıştır. Sanık, suçlamaları reddetmiştir. Mahkeme, sanığın suçlu olduğuna karar vermiştir ancak karar temyiz edilmiştir. Temyiz sonucunda, delillerin eksik incelendiği ve hüküm kurulurken bazı kanun maddelerinin göz ardı edildiği belirtilerek karar bozulmuştur. Temyiz sonrası sanığın durumu yeniden değerlendirilmelidir.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesinde yapılan değişikliklerin bazı maddelerinin iptal edilmesine dair Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140 esas ve 2015/85 kararına göre, sanığın durumunun yeniden belirlenmesi gerekmektedir. Ancak, fatura sayısına göre zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiği dikkate alınarak, sanık hakkında TCK'nin 43. maddesinin 1. fıkrasının uygulanması gerektiği de belirtilmiştir. 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 359/b maddesi de kararın detayları arasında yer almaktadır.

11. Ceza Dairesi 2019/6210 E. , 2019/7071 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte belge düzenlemek
HÜKÜM : Mahkumiyet

1- Hakkında 2007 takvim yılında sahte belge düzenlemekten kamu davası açılan sanığın, sahte fatura düzenlemediğini savunması karşısında, maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespiti için;
a) Sahte olarak düzenlendiği iddia olunan faturaların kanaat oluşturacak sayıdaki asılları getirtilip sanığa gösterilerek yazı ve imzaların kendisine ait olup olmadığının sorulması, kendisine ait olmadığını söylemesi halinde; faturalardaki yazı ve imzaların sanığa ait olup olmadığı konusunda uzman bir kurum veya kuruluştan rapor alınması,
b) Faturalardaki yazı ve imzaların sanığa ait olmadığının anlaşılması halinde ise;
aa- Faturaları kullandığı belirlenen mükellefler hakkında karşıt inceleme raporu düzenlenip düzenlenmediğinin ilgili vergi dairesinden sorularak, düzenlenmiş ise onaylı örneklerinin getirtilmesi,
bb- Aynı mükellefler hakkında dava açılıp açılmadığının araştırılması; dava açılmış ise, dosyalarının getirtilerek incelenmesi ve bu davayla ilgili belgelerin onaylı örneklerinin çıkartılarak dosya içine konulması,
cc- Faturaları kullanan şirket yetkilileri veya kişilerin, CMK"nin 48. maddesi uyarınca çekinme hakları hatırlatılarak tanık sıfatıyla dinlenmesi; kendilerinden, sözü edilen faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak kimden aldıklarının, sanığı tanıyıp tanımadıklarının ve faturaların alınması konusunda sanığın bir iştirakinin bulunup bulunmadığının sorulması,
Sonucuna göre tüm deliller birlikte tartışılarak sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ile hüküm kurulması,
2- Kabule göre ise;
a) Aynı takvim yılında birden fazla fatura düzenlenmesi halinde zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiği dikkate alınarak, sanık hakkında TCK"nin 43. maddesinin 1. fıkrasının uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
b) Hüküm fıkrasında 213 sayılı Kanun’un 359/b maddesi yazılması yerine sadece “b-2” maddesi yazılması,
c) Hükümden sonra 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından, sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığından ceza miktarı itibarıyla sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 08.10.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.