Karşılıksız Yararlanma - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/8270 Esas 2019/12049 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Karşılıksız Yararlanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında karşılıksız yararlanma suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanık ...’nun savunmasının alındığı sırada bildirmiş olduğu “...” adresine, 09/01/2014 tarihli gerekçeli kararın usulüne uygun şekilde, 14/02/2014 tarihinde bizzat tebliğ edildiği, ancak bozma sonrası Yargıtay ilamı ile duruşma gününü bildirir davetiyenin aynı adrese tebliğe çıkarıldığı ve adresin yanlış olduğundan bahisle iade edildiği, sonrasında bilirkişi raporunun Tebligat Kanunu 21/2. maddesinde düzenlenen çerçevede MERNİS adresine çıkarılarak usulünce tebligat yapılamaması halinde daha önce usulünce tebligat yapılan adrese Tebligat Kanunu’nun 35. maddesine göre tebligat yapılması gerektiği ve önceki bozma ilamında bildirilen işlemlerin Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesi çerçevesinde gereği ile usulünce tebligat yapılmadığı takdirde Tebligat Kanunu’nun 35. maddesi hükmüne göre tebligat çıkarılması ve sonucuna göre hüküm kurulması gerektiği halde; usulüne uygun olmayan tebligata dayanarak yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
2-Sanığın adli sicil kaydında gözüken ve tekerrüre esas alınan Bakırköy 8. Sulh Ceza Mahkemesinin 02/05/2008 gün 2007/650 Esas ve 2008/179 Karar sayılı kararının 5237 sayılı TCK"nun 228/1 maddesi uyarınca doğrudan verilen ve kesin nitelikte olan adli para cezasına ilişkin olması sebebiyle tekerrüre esas olamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nun temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 08/10/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.