Mahkemesi : İzmir 1. İş Mahkemesi
Tarihi : 10/10/2013
Numarası : 2012/441-2013/606


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1- Davacı, davalı işyerinde 25.09.2008 - 18.07.2011 tarihleri arasında çalıştığını, iş akdinin davalı Batı Ltd.Şti. tarafından dershane devrediliyor gerekçesi ile haksız ve geçersiz şekilde feshedildiğini kıdem ve ihbar tazminatı ile ücret ve asgari geçim indirimi ücreti alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalılardan .. Ltd.Şti. davaya cevap vermemiş, diğer davalı ise davacının davalı .. Ltd.Şti. işçisi olduğu ve 18.07.2011 tarihinde sözleşmesinin feshedildiğini, davacının işvereninin faaliyet gösterip tahliye ettiği taşınmazın 05.08.2011 başlangıç tarihli kira sözleşmesiyle kiralandığını, diğer davalı ile aralarında gerek İş Kanunu gerekse Borçlar Kanunu anlamında işyeri devri bulunmadığını bildirerek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davalı .. Ltd.Şti. yönünden davanın husumet yokluğundan reddine, diğer davalı yönünden ise davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davalılar arasında işyeri devri olgusunun bulunup bulunmadığı var ise bunun ne zaman gerçekleştiği konularında uyuşmazlık bulunmaktadır.
İşyeri devrinin esasları ve sonuçları 4857 sayılı İş Kanununun 6 ncı maddesinde düzenlenmiştir. Sözü edilen hükümde, işyerinin veya bir bölümünün devrinde devir tarihinde mevcut olan iş sözleşmelerinin bütün hak ve borçlarıyla devralan işverene geçeceği öngörülmüştür. Devir tarihinden önce doğmuş ve devir tarihinde ödenmesi gereken borçlar açısından, devreden işverenle devralan işverenin birlikte sorumlu oldukları aynı yasanın üçüncü fıkrasında belirtilmiş, devreden işverenin sorumluluğunun devir tarihinden itibaren iki yıl süreyle sınırlı olduğu hükme bağlanmıştır.
Değinilen Yasanın 120 nci maddesi hükmüne göre, 1475 sayılı Yasanın 14 üncü maddesi halen yürürlükte olduğundan, işyeri devirlerinde kıdem tazminatına hak kazanma ve hesap yöntemi bakımından belirtilen madde hükmü uygulanmalıdır. Anılan maddeye göre, işyerlerinin devir veya intikali yahut herhangi bir suretle bir işverenden başka bir işverene geçmesi veya başka bir yere nakli halinde, işçinin kıdemi işyeri veya işyerlerindeki hizmet akitleri sürelerinin toplamı üzerinden hesaplanmalıdır. Bununla birlikte, işyerini devreden işverenlerin bu sorumlulukları, işçiyi çalıştırdıkları sürelerle ve devir esnasındaki işçinin aldığı ücret seviyesiyle sınırlıdır.
İşyeri devrinin temel ölçütü, ekonomik birliğin kimliğinin korunmasıdır. Avrupa Adalet Divanı kararlarına göre, maddî ve maddî olmayan unsurların devredilip devredilmediği ve devir anındaki değeri, işgücünün devri, müşteri çevresinin devri, işyerinde devirden önce ve sonra yürütülen faaliyetlerin benzerlik derecesi, işyerinde faaliyete ara verilmişse bunun süresi, işyeri devrinin kriterleri arasında kabul edilmektedir.
Somut olayda davacı davalılar arasında işyeri devri bulunduğunu iddia etmiş, davacının sözleşmesinin işyerinin devir tarihi öncesinde son bulduğu ve devre ilişkin sözleşmenin işletmeyi tüm aktif ve pasifleriyle devralmaya yönelik içerikte gerçekleşmediğinden bahisle mahkemece işyeri devri olgusu kabul edilmemiştir. Oysa dosyada bulunan İzmir 8. Noterliğince düzenlenen 21.10.2011 tarihli işyeri devir sözleşmesi başlıklı belgenin içeriğinde, her ne kadar devralan işverenin devir tarihinden önceki borçlardan sorumlu olmadığı yazılı ise de 4857 s. İş Kanununun 6. maddesi karşısında bu hüküm davalılar arasındaki iç ilişkiye yönelik olup, yapılan işlem işyeri devri niteliğindedir. Diğer yandan bu olgu davacının şikayeti üzerine davalı .. Ltd.Şti. nin yetkilisi tarafından Bölge Çalışma Müdürlüğüne verilen dilekçede de kabul edilmektedir. Davalı .. Ltd.Şti.nin vermiş olduğu bu dilekçeye göre işyerini 01.07.2011 tarihinde devrettiğini beyan ettiği anlaşılmaktadır. Bu durumda davalıların sorumluluğunun belirlenmesi açısında işyeri devir tarihinin fesihten önce gerçekleşip gerçekleşmediği önem kazanmaktadır. Yapılacak iş tanıklar yeniden dinlenerek işyerinin fiilen devredildiği tarih belirlenmeli ve çıkacak sonuca göre karar verilmelidir. Mahkemece bu husus gözetilmeksizin hatalı gerekçe ile davalı .. Ltd.Şti. yönünden davanın husumetten reddine karar verilmiş olması hatalıdır.
2- Taraflar arasında davacının kaç aylık ücret alacağı talep ettiği konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Bilirkişi tarafından davacının ücret alacağı talebi açık olmadığı gerekçesi ile sadece son ay ücreti hesaplanmış ve mahkemece bu şekilde hüküm altına alınmıştır. Dava dilekçesi incelendiğinde her ne kadar açıkca hangi döneme ait olduğu belirtilmemiş ise de dilekçe içeriğinde son aylar ücretinin ödenmediğinin bildirildiği, dilekçenin sonuç kısmında 2.160,00 TL. ücret alacağı talep edildiği ve davacının bilirkişi raporuna karşı vermiş olduğu itiraz dilekçesinde 3 aylık ücret alacağı olduğunu beyan ettiği anlaşılmaktadır. Davacının ücreti aylık 837,00 TL. olarak kabul edildiğine göre davacının dava dilekçesi ile son ay değil birden çok aylar için ücret alacağı talebinde bulunduğu açıktır. Yapılacak iş davacının Bölge Çalışma Müdürlüğüne vermiş olduğu şikayet dilekçesi de getirtilerek, tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirilerek çıkacak sonuca göre karar vermektir. Mahkemece hatalı değerlendirme ile sadece son ay ücretinin hüküm altına alınmış olması bozma nedenidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 01.04.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.