Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : 1.360,09 TL maddi ve 1.500 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Tazminat talebinin dayanağı olan Adana 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 2015/91 Esas – 2015/259 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine karar verildiği, beraat kararının 20/05/2015 tarihinde kesinleştiği, davanın tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK’nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye açıldığı ve dava için kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin, davanın reddine karar verilmesi gerektiğine, manevi tazminat miktarına, vekalet ücretine, faize ve yerinde görülmeyen sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Adana 1. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından Uyap sistemi üzerinden gönderilen evraklar incelendiğinde, davacı hakkında düzenlenen tutuklama müzekkeresinin 30/03/2015 – 07/05/2015 tarihleri arasında infaz gördüğü dikkate alınarak, davacı lehine 1.170,51 TL maddi tazminata hükmolunması gerekirken, maddi tazminatın fazla tayini,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden maddi tazminat miktarının 1.170,51 TL"ye indirilmesi suretiyle sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02/03/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.