Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/5783 Esas 2019/15176 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5783
Karar No: 2019/15176
Karar Tarihi: 11.07.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/5783 Esas 2019/15176 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir mahkumiyet hükmü temyiz edilmiştir. Sanık hakkında kasten yaralama, görevi yaptırmamak için direnme ve 6136 sayılı Kanun'a muhalefet suçlarından mahkumiyet hükümleri verilmiştir. İtirazlar reddedilerek hükümler onanmıştır. Ancak, sanık hakkında mağduruna yönelik tehdit suçundan verilen mahkumiyet hükmü incelenirken, haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda uygulanması gerektiği düşünülmemesi ve 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenlerle hüküm, bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak ise, 6136 sayılı Kanun ve 5237 sayılı TCK'nin 29. ve 53. maddeleri geçmektedir.

3. Ceza Dairesi 2019/5783 E. , 2019/15176 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1)Sanık hakkında kasten yaralama, görevi yaptırmamak için direnme ve 6136 sayılı Kanun"a muhalefet suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine ilişkin sanığın temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve E.2014/140-K.2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın temyiz taleplerinin reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
2)Sanık hakkında mağdur ..."ya yönelik tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin sanığın temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a)Sanığın tehdit eylemini, olaydan önce mağdur ..."ın sanığın annesi ..."yı tehdit etmesi nedeni ile işlediğinin anlaşılması karşısında, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda uygulanması gerektiğinin düşünülmemesi,
b)Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve E.2014/140-K.2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz talepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11/07/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.