Yağma - kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2015/7679 Esas 2018/2242 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/7679
Karar No: 2018/2242
Karar Tarihi: 28.03.2018

Yağma - kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2015/7679 Esas 2018/2242 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu mahkeme kararı, bir kişinin yağma ve kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma suçlarından mahkum edilmesiyle ilgilidir. Sanık, bir arkadaşıyla birlikte mağduru bıçakla tehdit ederek onu soyduktan sonra boş araziye bırakmıştır. Mahkeme, sanık hakkında cezadan indirim yapılması gerektiği konusunda bir karara varmıştır. Ancak hesap hatası nedeniyle daha az ceza verilmiştir. Bu karar temyiz edilmemiştir ve onanmıştır. Kanun maddeleri ise şunlardır: TCK 110. Madde ve 5237 sayılı TCK’nın 31/3 ve 168/3-4. maddeleri.

6. Ceza Dairesi 2015/7679 E. , 2018/2242 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Çocuk Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Yağma, kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

Karar tarihinin, gerekçeli karar başlığında 05.11.2013 olarak yerinde düzeltilmesi olanaklı maddi yazım hatası olarak görülmüştür.

Sanık hakkında yağma ve kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma suçlarından kurulan hükmün temyiz incelenmesinde;
Sanık ve kimliği tespit edilemeyen arkadaşının gece 02.00 sıralarında mağduru bıçak göstererek tepeye doğru çıkardıkları, boş araziye gelince saati,parası ve sim kartını aldıktan sonra mağduru orada bırakarak gittiklerinin ve burasının güvenli bir yer sayılamayacağının anlaşılması karşısında, tebliğnamede TCK"nın 110. madde kapsamında bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Mağdura kısmi iadeye muvafakat edip etmediği açıkça sorularak, sonucuna göre 5237 sayılı TCK"nın 168/3-4. maddesinde tanımlanan etkin pişmanlık hükmünün uygulama olanağının tartışılması gerekirken, sanık hakkında soruşturma aşamasında iade edilen suça konu cep telefonunun mağdurun şikayeti olmamasından bahisle zımni muvafakat olarak kabul edilerek yazılı şekilde anılan Yasanın 168/3-4. maddesi ile cezadan indirim yapılması; sanık hakkında kurulan hükümde 5237 sayılı TCK’nın 31/3. maddesine göre cezadan 1/3 oranında indirim yapılması sırasında, hapis cezasının 4 yıl yerine, 3 yıl hapis ve buna bağlı olarak aynı Yasanın 62. maddesi uygulanırken 3 yıl 4 ay yerine, 2 yıl 6 ay hapis verilmesi suretiyle hesap hatası sonucu eksik cezaya hükmedilmesi, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre, sanık ... savunmanının temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün istem gibi ONANMASINA, 28/03/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.