Esas No: 2018/2841
Karar No: 2022/654
Karar Tarihi: 23.02.2022
Danıştay 3. Daire 2018/2841 Esas 2022/654 Karar Sayılı İlamı
Danıştay 3. Daire Başkanlığı 2018/2841 E. , 2022/654 K."İçtihat Metni"
T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2018/2841
Karar No : 2022/654
TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Müdürlüğü/…
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : … Metal Hurda İnşaat Nakliye Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararına yöneltilen istinaf başvurusuna ilişkin … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirket adına, kayıtlarına intikal ettirdiği bir kısım sahte motorin faturalarıyla maliyetlerini artırarak kurum kazancını azalttığı yolundaki tespitleri içeren vergi inceleme raporu uyarınca, 2011 yılı için re'sen salınan üç kat vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisinin kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Hurda metal alış ve satışı işi ile uğraşan davacı hakkında düzenlenen vergi inceleme raporunda; gider pusulası ile esnaf muaflığından faydalanan mükelleflerden alışlarının olmadığı, gerçek usulde mükellefiyet kaydı bulunan kişilerden hurda temin edildiği, … Petrol Limited Şirketi'nden her seferinde faturalı olarak 3.000 litreden fazla motorin alındığı, yıl içerisinde bu şirketten toplam 90.692 litre motorin alışının kayıtlara yansıtıldığı, bu miktarda motorini depolayacak bir tankın, stoklanması için alınmış bir yapı ruhsatının veya gayri sıhhi müessese belgesinin bulunmadığı, 5.000 litre akaryakıt depolayacak bir plastik deponun olduğu ve şube iş yerinde bulunan kantar ile tartılarak motorinin alındığı yolundaki şirket yetkilisinin beyanının şirkete düzenlenen 5.000 ilâ 9.000 litre arasındaki motorin faturalarıyla çeliştiği, kullanıldığı söylenen kantarın 1997 yılında imal edildiği ve 10 yılı geçtiği için kantar faturasının kime düzenlendiğinin bilinemediğinin imalatçı firma tarafından bildirildiği, davacı şirket tarafından da kantarın kendi mülkiyetine geçtiğine yönelik belge sunulamadığı, şirket aktifine kayıtlı araçlardan sadece birisinin kamyon olduğu ve bu araçla aylık 7.687,75 litre motorinin sarf edilmesinin ticari icaplara uygun düşmediği tespitlerine yer verilerek bu alışların tamamının sahte olduğundan hareketle dava konusu tarhiyatın yapıldığının anlaşıldığı olayda, vergi inceleme raporunda yer alan; Bursa Emniyet Müdürlüğü'nün … tarih ve … sayılı yazısında, 2011 yılında davacı şirketin adına tescilli üç kamyon, bir çekici ve iki otomobilin bulunduğu, şirket yetkilisince toptan alınan akaryakıtın Bursa ili Gemlik ilçesinde bulunan şubesinde … Petrol Limited Şirketi'nce yapılan 5.000 litrelik plastik tankta depolandığı ve bu nedenle yapı ruhsatı veya izin belgesi alınmadığı, satın alınan iş yerinde deponun ve kantarın mevcut olduğunun belirtildiği hususları birlikte değerlendirildiğinde fiiliyatta var olduğu iddia edilen depo ve kantar için sırf izin belgesi veya ruhsat sunulamadığından hareketle bunların gerçekte olup olmadığının, fatura içeriği motorin alışlarının gerçekten yapılıp yapılmadığı ve araçlarında kullanılıp kullanılmadığı somut olarak ortaya konulmaksızın eksik incelemeye dayalı yapılan tarhiyatta hukuka uygunluk bulunmadığı gerekçesiyle cezalı vergi kaldırılmıştır.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusunun, usul ve hukuka uygun olduğu sonucuna varılan Vergi Mahkemesi kararının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacının 2011 yılında sahte fatura kullanmak suretiyle maliyetlerini artırdığı hakkında düzenlenen vergi inceleme raporunda yer alan saptamalarla sabit olduğundan yapılan tarhiyatta hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ…'IN DÜŞÜNCESİ : Davacı şirket adına vergiden muaf esnaftan yaptığı yaklaşık 2.3 milyon TL tutarındaki alımlarını sahte faturalarla belgelendirerek tevkifat yapma yükümlülüğünü yerine getirmediği yolundaki tespitleri içeren vergi inceleme raporuna dayanılarak aynı yılın tüm dönemleri için re'sen salınan üç kat vergi ziyaı cezalı gelir (stopaj) vergisinin … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla kaldırılmasına ilişkin hüküm fıkrasına karşı davalı idare tarafından yöneltilen istinaf başvurusu kabul edilerek kararın sözü edilen hüküm fıkrası kaldırılmış ve … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla dava bu yönden reddedilmiştir. Bu karar, davacı tarafından temyiz edilmediğinden, tarhiyat yargı kararıyla kesinleşmiştir.
Bu durumda, vergi inceleme raporunda yer alan saptamalarla, davacının maliyetlerini sahte faturalarla artırdığı somut olarak ortaya konulmamakla birlikte yukarıda değinilen Vergi Dava Dairesi kararının sonucuna göre, davacının hurda emtia alışlarını esnaf muaflığından faydalanan kişilerden araçlarıyla toplamak suretiyle gerçekleştirdiğinin dolayısıyla hurda toplamak için kullanılan araçlarda motorin sarf edileceğinin kabul edilmesi gerektiği den ve vergi inceleme raporunda perakende satış fişi ile sadece … plakalı kamyona 700 litre motorin alındığı yolunda tespitlere yer verilmesine karşın ancak 2.3 milyon TL tutarında hurda metal alışları için sözü edilen akaryakıt sarfiyatından çok daha fazlası gerektiği ve buna ilişkin vergi inceleme raporunda herhangi bir tespit yer almadığı, eksik incelemeye dayalı yapılan tarhiyatın hukuka aykırı olduğundan temyiz isteminin reddi ile Vergi Dava Dairesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu Vergi Dava Dairesi kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de belirtilen Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 23/02/2022 tarihinde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.