12. Ceza Dairesi Esas No: 2019/1599 Karar No: 2020/2146 Karar Tarihi: 02.03.2020
Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/1599 Esas 2020/2146 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı, koruma tedbirleri nedeniyle tazminat talep etmiştir. Mahkeme, davalının 2.949,09 TL maddi ve 4.500 TL manevi tazminat ödemesine karar vermiştir. Tazminat talebi, davacının uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan tutuklu kaldığı, ancak beraat ettiği ceza dosyasına dayanmaktadır. Dosyanın zamanında açıldığı ve yasal şartların sağlandığı kabul edilmiştir. Temyiz itirazları reddedilmiş ve karar onanmıştır. Kanun maddeleri: 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesi.
12. Ceza Dairesi 2019/1599 E. , 2020/2146 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat Hüküm : 2.949,09 TL maddi ve 4.500 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine
Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü; Tazminat talebinin dayanağı olan İzmir 9. Ağır Ceza Mahkemesinin 2015/146 Esas – 2015/248 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan 13/03/2015 – 24/06/2015 tarihleri arasında tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine karar verildiği, beraat kararının 19/11/2015 tarihinde kesinleştiği, davanın tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK’nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye açıldığı ve dava için kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla, Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin, eksik incelemeye ve araştırmaya, delillerin takdirinde isabetsizlik bulunduğuna, cevap dilekçesinde ileri sürdükleri hususların dikkate alınmadığına, davanın reddine karar verilmesi gerektiğine ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün, isteme uygun olarak ONANMASINA, 02/03/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.