Davacılar ... ve ... vekilleri Avukat ... tarafından, davalılar ve diğerleri aleyhine 28/07/2008 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 28/12/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı ... vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, basın yoluyla kişilik haklarına saldırıdan dolayı uğranılan manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı ... tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı ..., eşi ile aralarında boşanma davası görüldüğünü, bu davanın devam ettiği dönemde emmuz 2007 tarihli sayısında aile fotoğrafının da bulunduğu bir haber yapıldığını, “Hukuk Doçenti Dayakçı Eşimden Boşanacağım” başlığı ile verilen haberde karşı tarafın iddialarının esas alınarak gerçek dışı ifadelere yer verildiğini, haberdeki “dayakçı” nitelemesinin küçük düşürücü olduğunu, ayrıca haberde kızı davacı ... ve kendisinin fotoğraflarının izinsiz olarak kullanıldığını belirterek manevi tazminat ödetilmesi isteminde bulunmuştur.
Davalılar, haberde davacıya boşanma davası açan eşinin iddialarına yer verildiğini, basının sorumluluğunun görünür gerçeklikle sınırlı olduğunu, haberin basın özgürlüğü kapsamında kaldığını belirterek davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuşlardır.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen 05/09/2013 tarihli karar, Dairemizin 27/11/2014 gün ve 2014/130 esas, 2014/16231 karar sayılı ilamı ile bozulmuştur. Bozma ilamında; davacı ... hakkındaki hükme yönelik temyize konu edilen tutarın HUMK’nun 427. maddesi uyarınca kesin olduğundan davalıların temyiz inceleme isteğinin reddedildiği, diğer davacı ... hakkındaki hükme yönelik temyiz itirazları açısından ise; haberde kullanılan ifadelerin ve fotoğrafın basın özgürlüğü kapsamında kaldığı ve hukuka uygunluk sınırının aşılmadığı gerekçesiyle istemin tümden reddine karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyulmuş; dairemizin kararında ise davalıların asıl davacı ... hakkında kurulan hükme yönelik temyiz istekleri reddedilerek, davacı ... hakkında verilen 05/09/2013 tarihli mahkeme kararının kesinleştiği anlaşıldığı halde, bozma kapsamına girmeyen ve hakkındaki karar kesinleşen anılan davacı için karar
./..
-2-

verilmesine yer olmadığına şeklinde hüküm kurulması gerekirken, davanın reddine karar verilmiştir. Bu haliyle, davacı ... yönünden kurulan hüküm doğru olmadığından kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın, yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 19/04/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.