Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2015/191 Esas 2015/844 Karar Sayılı İlamı

Hukuk Genel Kurulu
Esas No: 2015/191
Karar No: 2015/844
Karar Tarihi: 18.02.2015

Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2015/191 Esas 2015/844 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Trabzon 1.İş Mahkemesi tarafından verilen bir hüküm, temyiz edilmesi üzerine Hukuk Genel Kurulu tarafından bozulmuş ancak mahkemece ilk kararda direnilmiştir. Direnme kararı da davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. İş mahkemelerinde karşı temyiz yolu ile temyiz hakkının olmadığı ancak uygulanmakta olan kanunlarda engelleyici bir hüküm bulunmadığı belirtilmiştir. Bu nedenle, temyiz dilekçesinin hüküm veren mahkeme aracılığı ile karşı tarafa tebliğ edilmesi ve karşı tarafın cevap vermesi için süre verilmesi gerekmektedir. Bu eksiklik giderilene kadar dosyanın mahkemeye iade edilmesine karar verilmiştir. Kanun maddeleri olarak 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun 8. maddesi, 5308 sayılı Kanunla değişmeden önceki hali, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun Geçici 3. maddesi ve 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 433/1. maddesi gösterilmiştir.

Hukuk Genel Kurulu 2015/191 E. , 2015/844 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Trabzon 1.İş Mahkemesi
TARİHİ : 29/05/2014
NUMARASI : 2014/201 E-2014/264 K.

Hukuk Genel Kurulu’nca dosya üzerinde yapılan ön inceleme sonunda gereği görüşüldü:
Mahkemece verilen hüküm, temyiz edilmesi üzerine yukarıda başlıkta belirtilen karar ile bozulmuştur. Bozma üzerine mahkemece ilk kararda direnilmiş, direnme kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
İş mahkemeleri kararlarına karşı temyiz süresi 30/01/1950 tarih ve 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun 02/03/2005 tarih ve 5308 sayılı Kanunla değişmeden önceki 8.maddesine göre belirlenmekte ise de, temyiz usul ve işlemlerinde 6100 sayılı HMK’nın Geçici 3.maddesi yollamasıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı HUMK’nın hükümleri uygulanmaktadır.
Her ne kadar uygulamada iş mahkemesinde karşı temyiz yolu ile temyiz hakkı tanınmamakta ise de gerek iş hukuku mevzuatında gerekse de HUMK’nun temyize ait hükümlerinde bunu engelleyen bir hüküm bulunmadığı açıktır. Bu nedenle 6217 sayılı Kanunun 30.maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen “Geçici madde 3” atfiyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 433/1.maddesi gereğince temyiz dilekçesinin hüküm veren mahkeme aracılığı ile karşı tarafa tebliğ edilmesi ve karşı tarafa temyiz dilekçesine karşı cevap verme ve karşı temyiz isteminde bulunmak hakkının tanınması gereklidir.
Yukarıda yer alan açıklamalar doğrultusunda yapılan incelemede;
Davalı vekiline ait temyiz dilekçesinin davacı tarafa tebliğ edilmediği anlaşılmaktadır. Temyiz eden davalı vekili tarafından sunulan temyiz dilekçesinin, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nu “Geçici madde 3” atfiyla uygulanmakta olan HUMK’nun 433.maddesi gereğince davacı vekiline Tebligat Kanunu ve ilgili mevzuat dikkate alınarak tebliğ edilmeli ve yasal süre beklenildikten sonra Hukuk Genel Kurulu Başkanlığına gönderilmelidir.
Açıklanan nedenle eksiklik giderildikten sonra Yargıtay Hukuk Genel Kurulu Başkanlığı’na gönderilmek üzere dosyanın mahkemesine geri çevrilmesi gerekmiştir.
S O N U Ç : Yukarıda açıklanan nedenle dosyanın mahkemesine GERİ ÇEVRİLMESİNE, 18.02.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.