Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/5293 Esas 2020/2142 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5293
Karar No: 2020/2142
Karar Tarihi: 27.02.2020

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/5293 Esas 2020/2142 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık bir inşaatta alçı ve sıva usta olarak çalışan işçinin asansör boşluğundan düşerek ağır yaralanmasına sebep olduğu taksirle yaralama suçu sebebiyle mahkum edildi. Ağırlığına orantılı olarak hakkaniyete uygun bir ceza verilmediği için temyiz edilmedi. Sanık müdafinin yaptığı temyiz itirazları reddedilerek, hüküm ONAYLANDI.
Kanun Maddeleri:
- Türk Ceza Kanunu'nun 89/1 maddesi (Taksirle yaralama suçu)
- Türk Ceza Kanunu'nun 89/3-b maddesi (Yaralamanın niteliğini ağırlaştıran durumlar)
- Türk Ceza Kanunu'nun 62/1 maddesi (Yaralamaya sebebiyet vermenin cezası)
- Türk Ceza Kanunu'nun 52/2-4 maddeleri (Taksirle yaralama suçu için alt ve üst sınırlar)

12. Ceza Dairesi 2019/5293 E. , 2020/2142 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 89/3-b, 62/1, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın sahibi olduğu ...İnşaat şirketinin yapımını üstlendiği...Belediyesine ait sosyal konut inşaatında, alçı ve sıva ustası olarak çalışan katılan işçinin, 12 katlı inşaatın 5. katındaki asansör boşluğundan düşerek, hayati tehlike geçirecek, 6. derece kemik kırığı oluşacak ve anal inkontinans ve sinir yaralanması nedeni ile duyularından ve organlarından birinin işlevinin yitirilmesine neden olacak şekilde yaralandığı ve sanığın asli kusurlu olduğu olayda; TCK"nın 61/1. ve 22/4. maddelerinde yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, yaralanmaların niteliği, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle TCK"nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, sanık hakkında belirlenen temel cezanın asgari hadden daha fazla uzaklaşılarak belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin sanığın kusuru olmadığına, bilirkişi raporlarının yetersiz olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 27.02.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.