Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/5305 Esas 2020/2141 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : CMK’nın 223/2-c maddesi uyarınca beraat

Taksirle öldürme suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılanlar vekilinin duruşmalı inceleme isteminin, verilen hükmün niteliğine göre 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 318. maddesi gereğince reddine karar verilerek yapılan incelemede;
Dosya içeriğine göre; sanığın idaresindeki otomobil ile olay günü saat 13.40 sıralarında meskun mahalde, üç şeritli tek yönlü yolun sol şeridinde seyir halinde iken, olay yeri alt geçit tünel çıkışına geldiğinde, seyrine göre sağ taraftan yola el ele tutuşarak giren ... ve ... çiftine, aracının sağ tampon kısmı ile sol şeritte çarptığı, sanığa ait aracın çarpmadan önce 5 metre, çarptıktan sonra 6 metre fren izi ile 16 metre sonra durduğu, ölen Kadriyeyi 19 metre ileriye, ölen ...’u 3 metre aracın sağına fırlattığı olayda; yargılama sırasında alınan bilirkişi raporu ile fren ve durma mesafeleri hesaplanmak suretiyle, sanığın olay mahalli hız limiti olan 82 km/saat hızın üzerinde seyir etmediğinin tespit edilmek suretiyle sanığın kusursuz olduğu yönündeki bilirkişi raporu ve Adli Tıp Kurumu Trafik İhtisas Kurumu raporlarında bir isabetsizlik bulunmadığından,
Yapılan yargılama sonunda, yüklenen suç açısından failin taksirinin bulunmadığı, gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılanlar vekilinin kusur raporlarının yetersiz olduğuna, sanığın hızı nedeni ile kusurlu olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, beraate ilişkin hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 27.02.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.