MAHKEMESİ : Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVACI-DAVALI : ...
DAVALI-DAVACI : ...
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı erkek tarafından her iki dava yönünden, davalı-karşı davacı kadın tarafından ise kusur belirlemesi ve manevi tazminat talebinin reddi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Evlilik birliğinin temelinden sarsılması hukuki sebebine dayalı karşılıklı boşanma davasında ilk derece mahkemesince; erkeğin abonelikleri kapatarak birlikte yaşamaktan kaçındığı bu şekilde ekonomik şiddet uyguladığı, boşanmaya sebep olan olaylarda tam kusurlu olduğu gerekçesiyle asıl davanın reddine, karşı davanın kabulüne, tarafların boşanmalarına, davalı-karşı davacı kadın yararına 8.000 TL maddi, 10.000 TL manevi tazminata, yoksulluk nafakası talebinin reddine ilişkin karara karşı davacı-karşı davalı erkek tarafından her iki dava yönünden istinaf talebinde bulunmuş olup, davalı-karşı davacı kadın istinaf talebinde bulunmamıştır. İstinaf incelemesi yapan bölge adliye mahkemesince “Mahkemece yüklenen kusurun sabit olduğu ancak manevi tazminat koşullarının oluşmadığı” gerekçesiyle davalı-karşı davacı kadının manevi tazminat talebinin reddine karar verilmiştir. O halde ilk derece mahkemesince yapılan kusur belirlemesine karşı davalı-karşı davacı kadın tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmadığından davalı-karşı davacı kadının kusur belirlemesine yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
2- Tarafların diğer temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
a-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı-karşı davalı erkeğin tüm, davalı-karşı davacı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yersizdir.
b-Türk Medeni Kanunu’nun 174/2. maddesi, boşanmaya sebebiyet vermiş olan olaylar yüzünden kişilik hakları saldırıya uğrayan tarafın, kusurlu olandan manevi tazminat isteyebileceğini öngörmüştür. Toplanan delillerden evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına sebep olan olaylarda tazminat isteyen davalı-karşı davacı kadının ağır ya da eşit kusurlu olmadığı, mahkemece davacı-karşı davalı erkeğe yüklenen kusurlu davranışların davalı-karşı davacı kadının kişilik haklarına saldırı teşkil ettiği anlaşılmaktadır. O halde mahkemece, tarafların sosyal ve ekonomik durumları, tazminata esas olan fiilin ağırlığı ile hakkaniyet kuralları (TMK m. 4, TBK m. 50, 51) dikkate alınarak davalı-karşı davacı kadın yararına uygun miktarda manevi tazminata hükmedilmesi gerekir. Bu yönün dikkate alınmaması doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Yukarıda 1. bentte açıklanan sebeple davalı-karşı davacı kadının kusur belirlemesine yönelik temyiz dilekçesinin REDDİNE, temyiz edilen bölge adliye mahkemesi kararının 2/b bendinde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 2/a bendinde gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın İlhan"a yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 292.10 TL temyiz başvuru harcı peşin yatırıldığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran Selver"e geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 14.04.2021 (Çrş.)