Sahte fatura düzenlemek - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/7674 Esas 2019/7049 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenlemek
HÜKÜM : Mahkumiyet

A) Sanık ... hakkında 2008-2009-2010 ve 2011 yıllarında sahte fatura düzenleme suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik sanığın temyiz talebinin incelenmesi:
5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılama sürecindeki işlemlerin hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen görüşler ile delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, vicdanî kanının deliller ve dosyadaki bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, fiilin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, fiile uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlenip uygulandığı, kurulan hükümlerde bir aykırılık bulunmadığı anlaşılmış; sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan, hükümlerin ONANMASINA,
B) Sanık ... hakkında 2008 yılında sahte fatura düzenleme suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz talebinin incelenmesi:
2008 yılında sahte fatura düzenlediği iddiasıyla açılan kamu davasında; sanığın mahkeme huzurunda savunmasında Halit isimli kişinin iş bulma vaadiyle kendisini Osman Yaşar Altun"un yanına götürdüğünü, onun da noterde bir takım belgelere imza attırdığını, söz konusu şirketle ya da sahte faturalarla ilgisinin bulunmadığını söylemesi; dosya arasında sanığın önemli kararları kendi başına almasının uygun olmayacağına ilişkin heyet raporlarının bulunması karşısında, suçun unsurlarının ve gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak biçimde belirlenmesi bakımından;
1-Sahte olarak düzenlendiği iddia olunan faturaların sanığa gösterilerek yazı ve imzaların kendisine ait olup olmadığının sorulması, yazı ve imzaların kendisine ait olmadığını söylemesi halinde yazı ve imza örnekleri temin edilerek, faturalardaki yazı ve imzaların sanığa ait olup olmadığı konusunda uzman bir kurum veya kuruluştan rapor alınması,
2-Faturalardaki yazı ve imzaların sanığa ait olmadığının anlaşılması halinde ise;
Faturaları kullanan mükelleflerin, CMK"nin 48. maddesi uyarınca çekinme hakları hatırlatılarak tanık sıfatıyla dinlenmesi; kendilerinden, sözü edilen faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak kimden aldıklarının, sanığı tanıyıp tanımadıklarının ve faturaların alınması konusunda sanığın bir iştirakinin bulunup bulunmadığının sorulması,
3-Dosya arasında bulunan Ankara Numune Eğitim ve Araştırma hastanesinin 24/10/2013 tarihli Sağlık Kurulu Raporuna göre sanığın atılı suçtan cezai ehliyetinin olduğu belirtilmiş ise de; sanığın atılı suçta eylemlerinin sonuçlarının ne olabileceği hususunda algılama yeteneğinin bulunup bulunmadığına ilişkin Adli Tıp Kurumundan Sahte Fatura Düzenleme suçunu işleme hususunda cezai ehliyetinin bulunup bulunmadığı hususunda rapor aldırıldıktan sonra,
Sonucuna göre tüm deliller birlikte tartışılarak sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme ile karar verilmesi,
4- Kabule göre; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 08.10.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.