Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2016/11424 Esas 2017/2042 Karar Sayılı İlamı

Davacılar ... (kendisine asaleten küçükler ... ve diğerlerine velayeten) ve diğeri vekili Avukat ... tarafından, davalılar
aleyhine 26/06/2012 gününde verilen dilekçe ile maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine yapılan yargılama sonunda; Mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen 27/11/2014 günlü kararın Yargıtay"ca duruşmalı olarak incelenmesi davalılardan vekili, duruşmasız olarak incelenmesi ise davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle, daha önceden belirlenen 31/05/2016 duruşma günü için yapılan tebligat üzerine duruşmalı temyiz eden davalı vekili Avukat ... geldi, karşı taraftan davacılar adına gelen olmadı. Açık duruşmaya başlandı. Süresinde olduğu anlaşılan davalı nin temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve hazır bulunanın sözlü açıklaması dinlendikten sonra tarafa duruşmanın bittiği bildirildi. Dosyanın görüşülmesine geçildi. Tetkik hâkimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kâğıtlar incelenerek gereği düşünüldü.
1-İlam, temyiz eden tarafa 25/12/2014 gününde tebliğ edilmiş, temyiz dilekçesi ise 12/01/2015"te verilmiştir. HUMK’un 432/1. maddesi uyarınca temyiz süresi onbeş gündür. Kararın tebliğ tarihi ile temyiz edildiği gün gözetildiğinde onbeş günlük yasal süresinin geçtiği anlaşıldığından davalılardan nin temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Diğer davalı temyiz itirazlarına gelince;
Dava, taksirle ölüme neden olma eyleminden kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece istem kısmen kabul edilmiş; hüküm, davalılar vekillerince temyiz edilmiştir.
Davacılar, davalı şirketlere ait 33 D 4578 ve 27 PZ 656 plakalı araçların sürücülerinin sebep olduğu patlama ve yangın neticesinde, davacı ...’nin eşi, diğer davacıların babası olan bilinçli taksirle ölümüne sebebiyet verilmesi nedeniyle zarar gördüklerini belirterek, maddi ve manevi tazminat isteminde bulunmuşlardır.
Davalı, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.

Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Mahkemece, davacılar lehine hükmedilen maddi tazminat yönünden, her bir davacının talep ettiği tazminat miktarı açıklattırılarak hüküm tesis edilmesi gerekirken, bu hususun gözetilmemiş olması uygun görülmemiş, hükmün bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, davalılardan temyiz itirazlarının (1) nolu bentte gösterilen nedenlerle reddine, davalılardan nin diğer temyiz itirazlarının bozma nedenine göre şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve davalılardan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 18/04/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.