Esas No: 2019/1520
Karar No: 2022/657
Karar Tarihi: 23.02.2022
Danıştay 3. Daire 2019/1520 Esas 2022/657 Karar Sayılı İlamı
Danıştay 3. Daire Başkanlığı 2019/1520 E. , 2022/657 K."İçtihat Metni"
T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2019/1520
Karar No : 2022/657
TEMYİZ EDEN (DAVACI) : ...Demir Çelik Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. ...
KARŞI TARAF (DAVALI) : ...Başkanlığı/...
İSTEMİN KONUSU: .... Vergi Mahkemesinin ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararına yöneltilen istinaf başvurusuna ilişkin ...Bölge İdare Mahkemesi .... Vergi Dava Dairesinin ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı tarafından, borcunun 6736 sayılı Kanun'un 3. maddesi kapsamında yapılan başvuruya istinaden, vergi aslının %20'si üzerinden Yİ-ÜFE hesaplanarak yapılandırılması gerekirken %50'si esas alınarak yapılan hesaplamanın hukuka aykırı olduğu iddiasıyla yapılan düzeltme ve şikayet başvurusunun reddine dair işlemin iptali istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: 6736 Sayılı Bazı Alacakların Yeniden Yapılandırmasına İlişkin Kanunun'un "Kesinleşmemiş veya dava safhasında bulunan alacaklar" başlıklı 3. maddesinin 1. fıkrasında, Kanun'un yayımlandığı tarih itibariyle ilk derece yargı mercileri nezdinde dava açılmış ya da dava açma süresi henüz geçmemiş olan ikmalen, re'sen veya idarece yapılmış vergi tarhiyatları için yapılan başvurularda; verginin %50'si ile bu tutara ilişkin faiz, gecikme faizi ve gecikme zammı yerine Kanun'un yayımlandığı tarihe kadar Yİ-ÜFE aylık değişim oranları esas alınarak hesaplama yapılacak tutarın belirtilen süre ve şekilde tamamen ödenmesi şartıyla vergilerin %50'si, faiz, gecikme faizi, gecikme zammı ve asla bağlı olarak kesilen vergi cezaları ile bu cezalara bağlı gecikme zamlarının tamamının tahsilinden vazgeçileceği, 2. fıkrasında, Kanun'un yayımlandığı tarih itibariyla ilgisine göre itiraz/istinaf veya temyiz süreleri geçmemiş ya da itiraz veya temyiz yoluna başvurulmuş ya da karar düzeltme talep süresi geçmemiş veya karar düzeltme yoluna başvurulmuş olan ikmalen, re'sen veya idarece yapılmış vergi tarhiyatlarında, bu maddeye göre ödenecek alacak asıllarının tespitinde, Kanun'un yayımlandığı tarih itibarıyla tarhiyatın bulunduğu en son safhadaki tutarın esas alınacağı, Kanun'un yayımlandığı tarihten önce verilmiş en son kararın, terkine ilişkin karar olması halinde, ilk tarhiyata esas alınan vergilerin %20'si ile bu tutara ilişkin faiz, gecikme faizi ve gecikme zammı yerine Kanun'un yayımlandığı tarihe kadar Yİ-ÜFE aylık değişim oranları esas alınarak hesaplanacak tutarın belirtilen süre ve şekilde tamamen ödenmesi şartıyla vergilerin kalan %80'inin, faiz, gecikme faizi, gecikme zammı ve alacak aslına bağlı olarak kesilen vergi cezaları ile cezalara bağlı gecikme zamlarının tamamının tahsilinden vazgeçileceği, 7. fıkrasında ise bu maddeye göre ödenecek alacakların tespitinde esas alınacak olan en son kararın, tarhiyata ilişkin verilen ve Kanun'un yayımlandığı tarihten (bu tarih dahil) önce taraflardan birine tebliğ edilmiş olan karar olduğu, Kanun'un "Ortak hükümler" başlıklı 10.maddesinin 13.fıkrasının (c) işaretli bendinde, Kanun hükümlerinden yararlanmak üzere başvuruda bulunan ve açtıkları davalardan vazgeçen borçluların bu ihtilaflarıyla ilgili olarak karar tarihine bakılmaksızın Kanun'un yayımlandığı tarihten sonra tebliğ edilen kararlar uyarınca işlem yapılmayacağının hükme bağlandığı, davaya konu işlemin dayanağı olan tarhiyatların Mahkemelerinin ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararıyla kaldırılarak kararın taraflara Kanun'un yürürlüğe girdiği tarihten sonra tebliğ edildiğinin anlaşıldığı olayda, ödenecek alacakların tespitinde esas alınacak en son kararın Kanun'un yayımlandığı tarihten önce taraflardan birine tebliğ edilmiş en son karar olduğunun belirtilmesi karşısında Kanun yayımlanmadan önce taraflara tebliğ edilen bir karar olmadığından 6736 Sayılı Yasanın 3. maddesinin 1. fıkrası esas alınarak tarhiyata konu verginin %50'si üzerinden hesaplama yapılması gerektiğinden, borçların %50'si yerine %20 nispeti ile hesaplanması istemiyle yapılan düzeltme-şikayet başvurusunun reddi yolunda tesis edilen işlemde hukuka aykırılık görülmediği gerekçesiyle dava reddedilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusunun, usul ve hukuka uygun olduğu sonucuna varılan Vergi Mahkemesi kararının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : 6736 sayılı Kanun'un 3. maddesinin 2. fıkrası uyarınca Kanun'un yayımlandığı tarihten önce dava konusu yapılmış tarhiyatın terkin edilmesi halinde ilk tarhiyata esas alınacak verginin %20'si ile bu tutara ilişkin faiz, gecikme faizi ve gecikme zammı yerine bu Kanun yayımlandığı tarihe kadar Yİ-ÜFE aylık değişim oranının esas alınarak hesaplanması gerektiği, Kanun yayımlanmadan önce tarhiyatın kaldırılmasına dair verilen kararın yayım tarihinden sonra tebliğ edilmesinin iradelerinin dışında oluşan bir durum olduğu, kararın geç tebliğ edilmesi sonucu yapılandırma başvurusunda Kanun'un 3. maddesinin 2. fıkrası yerine 1. fıkrasında belirtilen oran esas alınarak ödeme tablosunun oluşturulmasında hukuka uygunluk bulunmadığı ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Temyiz istemini reddi gerektiği savunulmuştur.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ ...DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
İNCELEME VE GEREKÇE:
MADDİ OLAY : Davacının borcunun 6736 sayılı Kanun'un 3. maddesi kapsamında yapılandırılmasıyla ilgili olarak, vergi aslının %20'si üzerinden Yİ-ÜFE hesaplanması gerekirken % 50'si üzerinden yapılan hesaplamanın hukuka aykırı olduğu iddialarıyla yaptığı düzeltme ve şikayet başvurusunun reddine dair işleme karşı dava açılmıştır.
İLGİLİ MEVZUAT:
213 sayılı Vergi Usul Kanununun 116. maddesinde vergi hatası, vergiye müteallik hesaplarda veya vergilendirmede yapılan hatalar yüzünden haksız yere fazla veya eksik vergi istenmesi veya alınması olarak tanımlanmış ve bu hatalar, hesap hataları ve vergilendirme hataları başlığı altında 117 ve 118. maddelerde ayrı ayrı düzenlenmiş, 122. maddesinde mükelleflerin vergi muamelelerindeki hataların düzeltilmesini vergi dairelerinden yazı ile isteyebilecekleri, 124. maddesinde ise vergi mahkemesinde dava açma süresi geçtikten sonra yaptıkları düzeltme talepleri reddolunanların şikayet yoluyla Maliye Bakanlığına müracaat edebilecekleri kurala bağlanmıştır.
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Vergiye ilişkin hesaplarda; matrah ve miktar hatası bulunması yahut mükerrer vergi istenmesi şeklinde, vergilendirmede ise mükellefin şahsında, mükellefiyette, verginin mevzuunda ve döneminde yapılmış hataların varlığı halinde izlenebilecek bir idari başvuru yolu olduğundan vergi yükümlülerince vergi idaresine yapılan her başvuru nedeniyle düzeltme yolunun izlendiği düşünülemeyeceği gibi vergilendirmeye ilişkin bir olayın düzeltme ve şikayet yoluyla yargı önüne getirilebilmesi ve vergi hatasının varlığından söz edilebilmesi için, hukuksal sorun olarak çözümlenmesi gerekmeyen açık ve mutlak bir hata bulunduğunun belirlenebilmesi gerekir.
Olayda, 6736 sayılı Yasanın 3. maddesinden yararlanma istemi yerinde görülerek yapılan yapılandırmayla ilgili davacı iddiaları, 213 sayılı Yasa'nın 117 ve 118. maddelerinde yer alan hesap ve vergilendirme hatalarının varlığına dayanmadığı dolayısıyla hukuki bir sorun teşkil eden başvuru 213 sayılı Yasa'nın 122 ve 124.maddeleri hükümleri kapsamında değerlendirilemeyeceğinden, davanın yazılı gerekçeyle reddi yolundaki Vergi Mahkemesi kararına yöneltilen istinaf başvurusunun reddine dair Vergi Dava Dairesi kararında sonucu itibariyle hukuka aykırılık bulunmamıştır.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Vergi Dava Dairesi kararına yöneltilen TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİNE,
2. Davacıdan 492 sayılı Harçlar Kanunu'na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca ...TL maktu harç alınmasına,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de ilgili Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 23/02/2022 tarihinde oyçokluğuyla kesin olarak karar verildi.
(X)-K A R Ş I O Y :
Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar bozulması istenen mahkeme kararının dayandığı hukuksal nedenler ve gerekçe karşısında istemin kabulünü gerektirecek durumda bulunmadığından temyiz isteminin reddi ile kararın onanması gerektiği oyuyla Karara katılmıyorum.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.