İNCELENEN KARARIN;
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/4, 62/1, 53/1. maddeleri uyarınca mahkumiyet
Temyiz Edenler : Mahalli Cumhuriyet savcısı, sanık ve katılan vekili

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet savcısı, sanık ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya içeriğine göre; sanığın idaresindeki kamyonet ile olay günü saat 13.30 sıralarında meskun mahal dışı, 2 yönlü, 14 metre genişliğindeki yolda seyir halindeyken, olay mahalline geldiğinde, direksiyon hakimiyetini kaybederek karşı yola geçtiği ve yolun dışındaki cep şeklindeki dinlenme alanındaki yayalara tam kusurlu olarak çarptığı, bir kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde, bir kişinin de hayati tehlike geçirecek ve 5. derecede kemik kırığı oluşacak şekilde yaralanması ile sonuçlanan olayda; sanığın kusuru ve meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alındığında, mahkemenin ceza miktarını tayininde bir isabetsizlik bulunmadığından tebliğnamedeki cezanın fazla olduğu yönündeki düşünceye iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın cezanın fazla olduğuna, lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine, katılan vekilinin cezanın az olduğuna, mahalli Cumhuriyet savcısının sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-CMK"nın ""Hükmün gerekçesinde gösterilmesi gereken hususlar"" başlıklı 230. maddesinin 1-d bendinde ""Cezanın ertelenmesine, hapis cezasının adlî para cezasına veya tedbirlerden birine çevrilmesine veya ek güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına veya bu hususlara ilişkin istemlerin kabul veya reddine ait dayanaklar"" ın gerekçede gösterilmesi gerektiği düzenlemesine yer verilmiş olmasına rağmen, somut olayda lehe hüküm talebinde bulunan sanık hakkında, TCK"nın 50. ve 51. maddesinin sanık hakkında uygulanıp uygulanmaması hususunun kararda tartışılmaması,
2-Taksirli suçtan mahkum olan sanık hakkında TCK"nın 53. maddesinde yer alan hak yoksunluklarına hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi,

Kanuna aykırı olup, sanığın ve mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 27/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.