Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/21571 Esas 2019/16988 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Davacı vekili, fark ücret, iaşe bedeli ve fazla mesai ücretinin hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Mahkemece,23/12/2015 tarihli nihai kararla, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın reddine karar verilmiştir.
Kararın, davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine, Mahkemece, 29/02/2016 tarihli ek kararla, kararın kesin olması sebebiyle davacı vekilinin temyiz isteminin reddine karar verilmiştir.
Temyiz isteminin reddine ilişkin 29/02/2016 tarihli ek karar da davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Somut uyuşmazlıkta; davacı vekili, fazlaya ilişkin haklarını saklı tutarak fark ücret, iaşe bedeli ve fazla mesai alacağının tahsili talebi ile dava açmıştır. Alacağın bir kısmının dava edilmesi halinde, kesinlik sınırı dava edilen miktara göre değil, alacağın tamamına göre belirlenir. Mahkemece dava edilen miktara bakılarak dava değerinin kesinlik sınırı altında kaldığından bahsedilemeyeceğinden, temyiz isteminin kesinlik sebebi ile reddedilmesi isabetsizdir. Anılan sebeple, davacı vekilinin temyiz isteminin reddine dair tesis edilen 29/02/2016 tarihli ek karar, usul ve kanuna aykırı olduğundan, davacı vekilinin ek karara yönelik temyiz isteminin kabulü ile 29/02/2016 tarihli ek kararın BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA karar verildi.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Dosyadaki bilgi ve belgelere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine ve özellikle, davacının dava dilekçesindeki talep içeriği dikkate alındığında Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda yapılan değerlendirmelerin ve davanın reddi yönündeki mahkeme hükmünün yerinde olduğunun anlaşılmasına göre, sonucu itibari ile doğru olan kararın bu ilave gerekçe ile ONANMASINA, 23.09.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.