Özel Belgede Sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/3365 Esas 2019/7039 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/3365
Karar No: 2019/7039
Karar Tarihi: 07.10.2019

Özel Belgede Sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/3365 Esas 2019/7039 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanığın özel belgede sahtecilik suçundan mahkumiyetine hükmedildiği belirtildi. Ancak kararda, Elektronik Haberleşme Kanunu'nun ilgili maddeleri uyarınca sanığa ön ödeme önerisinde bulunulması gerektiği ve suça konu belgenin akıbetine ilişkin karar verilmediği vurgulandı. Ayrıca, Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi ile ilgili Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararının gözetilmesi gerektiği ifade edildi. Bu nedenlerle, kararın bozulmasına karar verildi. Kanunlara göre, Elektronik Haberleşme Kanunu'nun 56. maddesi, Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu uygulamasında Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararı bulunmaktadır.

11. Ceza Dairesi 2018/3365 E. , 2019/7039 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel Belgede Sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkeme’nin oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanığın diğer talepleri yerinde görülmemiştir, ancak;
1-Hüküm tarihinden önce 10.11.2008 tarih ve 27050 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6518 sayılı Kanun"un 104 ve 105. maddeleri ile değişik 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 63. maddesinin 10. fıkrası ile yaptırıma bağlanan 56. maddesinin 2. fıkrasındaki "İşletmeci veya adına iş yapan temsilcisine abonelik kaydı sırasında abonelik bilgileri konusunda gerçek dışı belge ve bilgi verilemez" ve 5. fıkrasındaki "Gerçeğe aykırı evrak düzenlemek veya değiştirmek suretiyle kişinin bilgi ve rızası dışında tesis edilmiş olan abonelikler kullanılamaz" hükmü karşısında, özel hüküm niteliğinde bulunan ve lehe olan 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 56. maddesindeki düzenleme uyarınca sanığa ön ödeme önerisinde bulunulması suretiyle sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Suça konu belge akıbeti hakkında karar verilmemiş olması,
3- 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 07/10/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.