Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2012/24304 Esas 2013/13166 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


DAVA : Davacı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalılar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin 23.06.2008-22.07.2010 tarihleri arasında davalı ... bünyesinde bakım onarım işini üstlenen diğer davalı ......Tem. Gıda Tarım San. Tic. Ltd. Şirketinde mekanik montaj işçisi olarak çalıştığını, davalı .... Tem. Gıda Tarım San. Tic. Ltd. Şirketi tarafından iş sözleşmesinin feshedildiğini, aylık net 730,00 TL ücret aldığını, hafta tatillerinin iki haftada bir kullandırıldığını, yıllık izinlerinin kullandırılmadığını belirterek ihbar tazminatı alacağı, hafta tatili alacağı, ulusal bayram genel tatil alacağı ve yıllık izin alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı ... Tem. Gıda Tarım San. Tic. Ltd. Şti. vekili, davacının tüm ücretlerinin ödendiğini, buna ilişkin banka dekontları ve ibranamenin bulunduğunu belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı ... vekili, davacı işçinin diğer davalı şirketin işçisi olduğunu, müvekilinin taraf sıfatı bulunmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, hükme esas alınan bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalılar tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında uyuşmazlık konusun davacının hafta tatili çalışmasının bulunup bulunmadığı noktasındadır.
Davacı iki haftada bir hafta tatili izninin kullandırıldığını belirtmiştir. Davacı tanıklarından biri Pazar günleri izin kullandıklarını ancak her Pazar kullanmadıklarını, iş olduğu takdirde çalıştıklarını beyan etmiş, diğer davacı tanığı ise Pazar günleri izin kullandıklarını, çalıştıkları takdirde ücret farkının maaşlarına yansıtıldığını beyan etmiştir. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının talebi gibi iki haftada bir hafta tatili iznini kullandığını kabul edilerek hesaplama yapılmıştır. Tüm dosya kapsamı davacı tanık beyanları hep birlikte değerlendirildiğinde davacı hafta tatillerinde çalıştığını ispatlayamamıştır. Bu sebeple davacının hafta tatili alacağı talebinin reddine karar verilmesi gereklidir.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan sebeple BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek olması halinde ilgiliye iadesine, 03.06.2013 tarihinde oybirliği ile karar verildi.