MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVACI- KARŞI DAVALI : .
DAVALI- KARŞI DAVACI :


DAVA : Davacı karşı davalı, kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, resmi tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine, davacı karşı davacı ise ihbar tazminatı, ticari zarar ve eğitim masrafı alacaklarının tahsiline karar verilmesini istemiştir. Mahkeme, asıl davanın kabulüne, karşı davanın reddine karar vermiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı karşı davalı vekili, davacının 20.02.2006 tarihinde davalıya ait işyerinde belirsiz süreli iş sözleşmesi ile mühendis olarak çalışmaya başladığını, son ücretinin aylık net 2.000,00 TL olduğunu, kanuni haklarının ödenmemesi ve sigorta primlerinin düşük ücret üzerinden yatırılması sebebiyle 12.03.2010 tarihli ihtarname ile iş sözleşmesini haklı sebeple feshettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile yıllık izin ücreti, fazla çalışma ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacakları istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının davalıya ait işyerinde 20.02.2006 tarihli belirsiz süreli iş sözleşmesi ile işe başladığını, davacının yeni mezun olup herhangi bir iş tecrübesinin bulunmadığını, aylık 1.354,68.-TL net ücret aldığını, 12.03.2010-17.03.2010 tarihleri arasında mazeretsiz ve izinsiz olarak işe gelmediğini, davalıya ait işyerinde fazla çalışma yapılmadığı gibi genel ve resmi tatiller ile dini bayramlarda çalışılmadığını belirterek, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuş, 22.06.2010 havale tarihli karşı dava dilekçesinde de, davacıdan ihbar tazminatı, eğitim masrafı ile ticari zarar karşılığı tazminat istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, asıl davanın kısmen kabulüne, karşı davanın reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında işçiye ödenen aylık ücretin miktarı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
4857 sayılı İş Kanunu’nun 32. maddesinin ilk fıkrasında, genel anlamda ücret, bir kimseye bir iş karşılığında işveren veya üçüncü kişiler tarafından sağlanan ve para ile ödenen tutar olarak tanımlanmıştır.
İş sözleşmesinin tarafları, asgarî ücretin altında kalmamak kaydıyla sözleşme özgürlüğü çerçevesinde ücretin miktarını serbestçe kararlaştırabilirler. İş sözleşmesinde ücretin miktarının açıkça belirtilmemiş olması, taraflar arasında iş sözleşmesinin bulunmadığı anlamına gelmez. Böyle bir durumda dahi ücret, 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun 401. maddesine göre tespit olunmalıdır. İş sözleşmesinde ücretin kararlaştırılmadığı hallerde ücretin miktarı, asgari ücretten az olmamak üzere emsal ücret göz önünde tutularak belirlenir.
4857 sayılı Kanun’un 8. maddesinde, işçi ile işveren arasında yazılı iş sözleşmesi yapılmayan hallerde en geç iki ay içinde işçiye çalışma şartlarını, temel ücret ve varsa eklerini, ücret ödeme zamanını belirten bir belgenin verilmesi zorunlu tutulmuştur. Aynı Kanun’un 37. maddesinde, işçi ücretlerinin işyerinde ödenmesi ya da banka hesabına yatırılması hallerinde, ücret hesap pusulası türünde bir belgenin işçiye verilmesinin zorunlu olduğu hükme bağlanmıştır. Usulünce düzenlenmiş olan bu tür belgeler, işçinin ücreti noktasında işverenden sadır olan yazılı delil niteliğindedir. Kişi kendi muvazaasına dayanamayacağından, belgenin muvazaalı biçimde işçinin isteği üzerine verildiği iddiası işverence ileri sürülemez. Ancak böyle bir husus ileri sürülsün ya da sürülmesin, muvazaa olgusu mahkemece resen araştırılmalıdır.
Çalışma hayatında daha az vergi ya da sigorta pirimi ödenmesi amacıyla zaman zaman, iş sözleşmesi veya ücret bordrolarında gösterilen ücretlerin gerçeği yansıtmadığı görülmektedir. Bu durumda gerçek ücretin tespiti önem kazanır. İşçinin kıdemi, meslek unvanı, fiilen yaptığı iş, işyerinin özellikleri ve emsal işçilere ödenen ücretler gibi hususlar dikkate alındığında imzalı bordrolarda yer alan ücretin gerçeği yansıtmadığı şüphesi ortaya çıktığında, bu konuda tanık beyanları gözetilmeli ve işçinin meslekte geçirdiği süre, işyerinde çalıştığı tarihler, meslek unvanı ve fiilen yaptığı iş bildirilerek sendikalarla, ilgili işçi ve işveren kuruluşlarından emsal ücretin ne olabileceği araştırılmalı ve tüm deliller birlikte değerlendirilerek bir sonuca gidilmelidir.
Somut olayda, davacı ücretinin aylık net 2.000,00 TL olduğunu ileri sürmüş, davalı davacının 1.354,68 TL aylık net ücret aldığını savunmuştur. İmzalı ücret bordrolarında da davalı işverenin belirttiği ücret yer almaktadır. Mahkemece, TMMOB Çevre Mühendisleri Odasından emsal ücret miktarı sorulmuş ve anılan oda tarafından bildirilen C grubu mühendisin aldığı emsal ücretin, davacının iddia ettiği ücret miktarının altında olduğu anlaşılmıştır. Bu durumda, işyeri kayıtlarındaki ücretin esas alınarak işçilik alacaklarının hesaplanması gerekirken, davacının iddia ettiği ücretin esas alınarak hesaplama yapılması usul ve kanuna aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
3-Öte yandan, hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının 27 günlük izin ücreti alacağı olduğu belirlenmesine rağmen, maddi hata sonucu 29 günlük izin ücreti alacağının hesaplanması da isabetsizdir.
Sonuç:Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerde BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 31.05.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.