Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/5125 Esas 2019/737 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5125
Karar No: 2019/737
Karar Tarihi: 11.02.2019

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/5125 Esas 2019/737 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bir kişi silahlı terör örgütüne üye olmak suçundan yargılanmış ve Ceza Dairesi tarafından mahkumiyet kararı verilmiştir. Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen hüküm temyiz edilmiş ve dosya incelendikten sonra temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçilmiştir. Temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler yerinde görülmemiş ve temyiz davası esastan reddedilerek hüküm onanmıştır.
Kanun maddeleri:
- TCK'nın 314/2 maddesi: Silahlı terör örgütüne üye olmak suçunu düzenler.
- 3713 sayılı Kanunun 5, 53, 58/9, 63 maddeleri: Terörle Mücadele Kanunu'nun ilgili maddeleridir.

16. Ceza Dairesi 2018/5125 E. , 2019/737 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK"nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5, 53, 58/9, 63 maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı,başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA 11.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.