Yağma - İnfaz Kurumuna ve Tutukevine Yasak Eşya Sokmak - Hakaret - Tehdit - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2015/1160 Esas 2018/2207 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma, İnfaz Kurumuna ve Tutukevine Yasak Eşya Sokmak, Hakaret, Tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet, Beraat

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

I- Sanık ... hakkında mağdur ..."ya yönelik yağma, infaz kurumuna ve tutukevine yasak eşya sokmak ve hakaret suçlarından kurulan mahkümiyet hükümlerine karşı sanık ve savunmanının; o yer Cumhuriyet Savcısının ise mağdurlar ..., ..., ... ve ..."a karşı yağma suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;

Mahkumiyet hükmünün yasal sonucu olan 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen belirli hakları kullanmaktan yoksun bırakılma tedbirlerinin, 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 gün, 2014/140-2015/85 Esas ve Karar sayılı kararına göre yapılan değişikliğin infazda gözetilmesi olanaklı görülmüş;

Sanık ..."ın mağdur ..."ya karşı cezaevinde işlediği yağma suçu nedeni ile sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 149/1. maddesinin (d) bendinden uygulama yapılması gerekirken, aynı yasanın 148/1. maddesinden uygulama yapılarak eksik cezaya hükmedilmesi;

Sanığın tekerrüre esas sabıka kaydının bulunduğunun anlaşılması karşısında, 5237 sayılı TCK’nın 58/6-7. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz sisteminin ve denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmaması; karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre, o yer Cumhuriyet Savcısı ve sanık ... ve savunmanının temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin kısmen isteme uygun olarak ONANMASINA,

II- Sanık ... hakkında tehdit ve mağdur ..."a karşı yağma suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin incelenmesine gelince;

Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

a)5237 sayılı Yasanın 106/1. maddesindeki tehdit suçunun, 24.11.2016 tarihinde kabul edilen 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 34. maddesi gereğince uzlaşma kapsamında kaldığı gözetilerek taraflara usulünce uzlaşma önerisinde bulunularak sonucuna göre işlem yapılmasında zorunluluk bulunması,

b)Mağdur ..."a karşı yağma suçunu cezaevinde işleyen sanık hakkında, 5237 sayılı TCK’nın 149/1. maddesinin (d) bendi ile de uygulama yapılması gerektiğinin düşünülmemesi,

c)Sanık ..."ın, mağdur ..."ın elbiselerini zorla aldıktan sonra tanıklar ... ve ..."nin söylemesi üzerine mağdura aynen iade ettiği dikkate alındığında; sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 168. maddesinde tanımlanan etkin pişmanlık hükmünün uygulama olanağının karar yerinde tartışmasız bırakılarak yazılı şekilde uygulama yapılması;

Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, sanığın ceza süresi bakımından kazanılmış hakkınının 1412 sayılı CMUK"nın 326. maddesi gereğince korunmasına,19.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.