Yağma - Kişiyi Hürriyetinden yoksun Kılma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2015/9171 Esas 2018/2197 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/9171
Karar No: 2018/2197
Karar Tarihi: 27.03.2018

Yağma - Kişiyi Hürriyetinden yoksun Kılma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2015/9171 Esas 2018/2197 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanıkların kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan mahkumiyetlerine hükmedildiği belirtilmiştir. Ancak, sanıkların suç tarihinde cebir ve tehdit kullanarak suçu işlediği dikkate alınmadan ceza belirlenmiştir. Bu nedenle, dosya eksik ceza tayini nedeniyle temyiz edilmemiştir. Kararda ayrıca, sanıklara zorunlu savunman görevlendirilmesi nedeniyle avukatlık ücretlerinin onsekiz yaşından küçük olan sanıklara yargılama gideri olarak yükletilmesinin Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi'ne aykırı olduğu belirtilmiştir. Bu sebeple hüküm, bu nedenlerle isteme uygun olarak bozulmuş ve yargılama giderleri yeniden düzenlenerek hüküm onanmıştır. Kanunlar ise şöyledir:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu, 109/2. madde (kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçu için ceza belirleyen temel madde)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu, 109/3-b madde (cebir ve tehdit kullanarak işlenen kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçu için artırım yapılacak madde)
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu, 150/3. madde (zorunlu savunman görevlendirilmesi nedeniyle avukatlık ücretlerinin yargılama gideri olarak yükletilmesi ile ilgili madde)
- 5320 sayılı Kanun, 8/1. madde (hüküm fıkrasından yargılama giderlerinin tahsiline ilişkin bölümün düzenlenmesi ile ilgili madde)
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu, 322. madde (yargılama giderlerinin düzenlenmesi ve tahsili ile ilgili madde)

6. Ceza Dairesi 2015/9171 E. , 2018/2197 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma, Kişiyi Hürriyetinden yoksun Kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun cebir ve tehditle işlendiğinin anlaşılması karşısında; sanıklar hakkında öncelikle eylemlerine uyan 5237 sayılı Yasanın 109/2. maddesi ile temel ceza belirlenip, bu cezadan anılan maddenin 3.fıkrasının (b) bendi uyarınca artırım yapılması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde eksik ceza tayini karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hâkimler Kurulunun takdirine göre, suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

Mahkemece 5271 sayılı Yasanın 150/3. maddesi uyarınca sanıklara savunmalarını yapmak üzere zorunlu savunman görevlendirilmesi nedeniyle, atanan savunmanlara ödenen avukatlık ücretinin, onsekiz yaşından küçük olduğu anlaşılan sanıklara yargılama gideri olarak yükletilmesine karar verilmesinin, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi"nin 6/3-c maddesindeki düzenlemeye açıkça aykırı olduğunun gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... savunmanlarının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasından yargılama giderlerinin tahsiline ilişkin bölümden “zorunlu müdafii giderinin” çıkarılması suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27/03/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.