Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/7011 Esas 2019/7029 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/7011
Karar No: 2019/7029
Karar Tarihi: 07.10.2019

Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/7011 Esas 2019/7029 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir vergi usul kanununa muhalefet davasında, sanığın savunması nedeniyle suçun unsurlarının ve maddi gerçeğin tespiti için faturaların gerçek alım-satım karşılığı olup olmadığının belirlenmesi gerektiği belirtilmiştir. Ancak yapılan incelemeler yeterli olmadığı için hüküm bozulmuştur. Ayrıca, kabul edilen bir diğer husus ise, TCK'nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesi kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesi gerektiğidir. Yasa maddeleri olarak, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi ve 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. maddesi belirtilmiştir.

11. Ceza Dairesi 2016/7011 E. , 2019/7029 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanığın sahte fatura düzenlemediğini savunması nedeniyle, suçun unsurlarının ve maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespiti için;
1- Faturaların gerçek alım-satım karşılığı olup olmadığının belirlenmesi için; faturayı düzenleyen mükellefe ait mal ve para akışını gösteren sevk ve taşıma irsaliyelerinin, teslim ve tesellüm belgelerinin, bedelinin ödendiğine ilişkin ticari teamüle uygun ve kanıtlama yeterliliği olan banka hesaplarının ve kasa mevcuduyla uyumlu geçerli belgeler ile faturaları kullananlara ait yeterli mal girişi veya üretimi olup olmadığına ilişkin belgelerin getirtilerek faturayı düzenleyen mükellef ile kullanan mükellefin ticari defterleri ve belgeleri üzerinde karşılıklı bilirkişi incelemesi yaptırılması,
Sonucuna göre tüm deliller birlikte tartışılarak sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- Kabule göre; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 07.10.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.