Mahkemesi :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
Dava, iş kazası sonucu ölen sigortalının hak sahiplerine bağlanan gelirin 506 sayılı Yasanın 26. maddesi uyarınca rücuan tazmini istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde isteğin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davacı Kurum avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Kanunun 26. maddesindeki halefiyet ilkesi uyarınca, Kurumun rücu alacağı; hak sahiplerinin tazmin sorumlularından isteyebileceği maddi zarar (Tavan) miktarı ile sınırlı iken, Anayasa Mahkemesi’nin, 21.03.2007 gün ve 26649 sayılı Resmi Gazetede yayınlanan 23.11.2006 gün ve ...sayılı kararı ile 26.maddedeki “…sigortalı veya hak sahibi kimselerin işverenden isteyebilecekleri miktarla sınırlı olmak üzere…” bölümünün Anayasaya aykırılık nedeniyle iptali sonrasında, Kurumun rücu hakkının, yasadan doğan kendine özgü ve sigortalı ya da hak sahiplerinin hakkından bağımsız basit rücu hakkına dönüşmüş olması karşısında, ilk peşin değerli gelirlerin; tazmin sorumlularının kusuruna isabet eden miktarıyla sınırlı şekilde hüküm kurulması gerekir. Kesinleşen önceki rücu davalarında hükmolunan miktarın mahsubu yapılırken ise, Hukuk Genel Kurulu’nun 07.05.2008 tarih ... sayılı kararında da belirtildiği şekilde, hak sahiplerine bağlanan gelirin ilk peşin sermaye değerinin esas alınması gerektiği, şayet ilk peşin sermaye değerli gelirle birlikte artışlara da hükmedilmişse, artışların hükmolunacak rücu tazminatından mahsup edilmesine olanak bulunmadığı göz ardı edilmemelidir. Buna göre, hak sahiplerine bağlanan ilk gelir ve sosyal yardım zammı toplamının 12.308,20 TL olduğu, davalıların %90 kusur karşılığı 11.077,38 TL"den, ilk rücuda hükmedilen %50 kusur karşılığı 6.154,10 TL"nin mahsubu ile bakiye 4.923,28 TL"ye onay tarihinden işleyecek yasal faiziyle birlikte tahsiline hükmedilmesi gerekirken yazılı şekilde, ilk rücuda hükmedilen artış miktarlarının da düşülmesi suretiyle, davacı Kurum alacağına eksik hükmedilmiş olması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki, bu konuların düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ:Hüküm fıkrasının 2 ve 3 nolu bentlerinin içeriğinin silinerek, yerine;
“2-) 4.923,28 TL peşin değerli gelirlerin onay tarihi olan 07.12.1999 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan müteselsilen tahsili ile davacı Kuruma verilmesine,
3-)492 sayılı Harçlar Yasasına göre 259,44 TL’nin davalılardan müteselsilen tahsili ile hazineye gelir kaydına,” sözcük ve rakamlarının yazılmasına, gerekçenin de bu esasa göre düzeltilmesine ve kararın bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12.03.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.