Danıştay 4. Daire 2018/3204 Esas 2022/1056 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2018/3204
Karar No : 2022/1056

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, 2013 yılında satışını yaptığı gayrimenkullerden elde ettiği ticari gelirini beyan etmediğinden bahisle takdir komisyonu kararları uyarınca tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle %50 oranında artırılarak kesilen vergi ziyaı cezalı 2013 yılın gelir vergisi, 2013/7-9. dönemi geçici vergi ile 2013/4-6. dönemi tek kat vergi ziyaı cezalı geçici verginin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... Vergi Mahkemesince verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararda; idarece matrah takdiri yapılırken taşınmazları satın alan kişiler nezdinde bir araştırma yapılıp yapılmadığı hususunun sorulmasına ilişkin 29/03/2017 tarihli ara karara verilen cevabi yazıda, taşınmazları devir alan kişiler nezdinde bir araştırma yapılmadığı, satışların tapu kayıtları esas alınarak tespit edildiğinin görüldüğü, dosya içerisinde mevcut 07/09/2016 tarihli takdir komisyonu kararlarının incelenmesinden; takdir edilen dönem matrahına nasıl ulaşıldığı yolunda somut verilerin yer almadığı, "mükellefin aynı vergi türünden önceki beyanlarının ortalaması ile Ankara tüketici fiyatları indeksi, ekonomik büyüme hızı, sair piyasa koşulları ve faaliyet konusu ile ilgili diğer bilgiler ile emsali mükellef beyanları doğrultusunda..." muğlak ifadelerle taşınmazlarla ilgili gerçek maliyetin belirlenmediği, taşınmazı satın alanlar nezdinde de bir inceleme olmadığı, davalı idarecede de bu yönde bir araştırma yapılmadığı, bu durumda, takdir komisyonunca dönem matrahının takdirinde somut ve kanaatten uzak şekilde matrah tayini yoluna gidildiğinin kabulüne olanak bulunmadığından, soyut ve varsayıma dayalı olarak tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle %50 oranında artırılarak re'sen tarh edilen cezalı vergilerde hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; istinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının usul ve hukuka uygun olduğu ve davalı tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Takdir komisyonunun matrah takdirinde bulunurken Kanunun kendine tanıdığı yetki dahilinde gerekli incelemeyi yaptığı ve mevcut verileri done olarak kullanarak matrah takdirinde bulunduğu belirtilerek, kararın bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 23/02/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.