Danıştay 4. Daire 2018/1852 Esas 2022/1018 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2018/1852
Karar No : 2022/1018

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : … Haberleşme Kablo TV ve İşletme Anonim Şirketi
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi …. Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı tarafından, 2015/12 dönemi KDV beyannamesinden sonra düzeltme beyannamesi ile beyan edilen 29/12/2015 tarihli fatura konusu katma değer vergisinin, şirketin doğacak borçlarından mahsup edilmesi talebiyle yapılan başvurunun reddine dair … tarih ve … sayılı işlemin iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... Vergi Mahkemesince verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararda; Mahkemelerince verilen ara kararı üzerine ibraz edilen yevmiye defteri fotokopilerinden söz konusu faturanın 29/12/2015 tarihinde defter kayıtlarına alındığının görüldüğü, 2015/12 dönemi katma değer vergisi beyannamesinde sehven beyan edilmeyerek süresinden sonra verilen beyanname ile beyan edildiği, mükelleflerin, verdikleri bildirim formunda hata yaptıklarını belirlemeleri halinde düzeltme yapabilecekleri, düzeltme bildirimi süresinden sonra verilmiş ise, gerçekliği konusunda ihtilaf bulunmayan faturanın süresinden sonra beyanının, yalnızca 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 355. maddesi hükmü uyarınca özel usulsüzlük cezası kesilmesini gerektirmekte olup, beyannamenin kabul edilmemesine ilişkin işlemde hukuka uygunluk görülmediği ancak, davalı idareye yapılan başvuruda nakden iade talebi olmadığından dava dilekçesinde yer alan nakden iade talebinin yerinde olmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; istinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının usul ve hukuka uygun olduğu ve davacı ve davalı tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca tarafların istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Kabule ilişkin mahkeme kararına yönelik istinaf isteminin reddi kararının hukuka uygun olmadığı belirtilerek bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 23/02/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.