Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2013/18358 Esas 2014/2549 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi

2908 sayılı Demekler Kanununa muhalefet suçundan sanık ..."nun, aynı Kanunun 85/1-2. cümle, 765 sayılı Türk Ceza Kanununun 19 ve 119/4. maddeleri uyarınca 90.000.000 Türk lirası ağır para cezası ile cezalandırılmasına, cezasının 647 sayılı Cezaların İnfazı Hakkında Kanunun 6. maddesi gereğince ertelenmesine dair Hopa Sulh Ceza Mahkemesinin 19/07/2000 tarihli ve 2000/11 esas, 2000/154 sayılı kararını müteakip, hükümlünün yaptığı arşiv kaydının silinmesi talebi üzerine, adlî sicil arşiv kaydının silinmesine ilişkin aynı Mahkemenin 16/09/2010 tarihli ve 2010/558 değişik iş sayılı kararı ile ilgili olarak;
Karar tarihinde yürürlükte bulunan 5352 sayılı Adlî Sicil Kanununun geçici 2. maddesi 2. fıkrasında “Birinci fıkra gereğince işlem yapılarak arşive alman kayıtlar hakkında, 3682 sayılı Kanunun 8 inci maddesinde öngörülen sürelerin dolduğu veya ertelenmiş olan hükmün esasen vaki olmamış sayıldığı hallerde bu tarih esas alınarak, Anayasanın 76 ncı maddesi ve özel kanunlarda sayılan suç ve mahkûmiyetler dışındaki kayıtlar için ilgilinin, Cumhuriyet başsavcılığının veya Adlî Sicil ve İstatistik Genel Müdürlüğünün talebi üzerine hükmü veren mahkemece veya talep edenin bulunduğu yer asliye ceza mahkemesince arşiv kaydının silinmesine karar verilir.” şeklindeki düzenleme karşısında, ağır para cezasına mahkûm edilmiş sanığın eyleminin Anayasanın 76. maddesi kapsamında kaldığı ve 5352 sayılı Kanunun geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca mahkûmiyet hükmünün arşiv kaydından çıkarılmasının mümkün olmadığı gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığının 02.12.2013 tarih ve 2013/17879/72647 sayılı kanun yararına bozma talebine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 12.12.2013 tarih ve 2013/383782 sayılı tebliğnamesi ile daireye ihbar ve dava evrakı tevdii kılınmakla;
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesine dayanarak Yargıtay Büyük Genel Kurulunca hazırlanan işbölümüne göre, özel ceza kanunlarından doğan ve başka bir dairenin görev alanına girmeyen suçlara ilişkin temyiz incelemesi görevi Yargıtay 7. Ceza Dairesine ait olduğu, Dairemizin görev alanındaki suçlarla doğrudan ilişkili olmayan ve kesinleşmiş ceza ve güvenlik tedbirlerine ilişkin özel kanun niteliğindeki 5352 sayılı Adli Sicil Kanunundan kaynaklanan dava ve işlere yönelik kanun yararına bozma isteminin de Yargıtay 7. Ceza Dairesince incelenmesi gerektiği anlaşılmakla; Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın ilgili Daireye gönderilmesine, 06.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.