Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2013/17722 Esas 2014/2548 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/17722
Karar No: 2014/2548
Karar Tarihi: 06.03.2014

Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2013/17722 Esas 2014/2548 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık M.S. başkasının kimlik bilgilerini kullanarak iftira suçu işlediği gerekçesiyle cezalandırıldı. Daha önce aldığı ceza sebebiyle mükerrir olduğu kabul edilen sanık, cezasının infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verildi. Ancak, daha önceki mahkeme kararında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği için tekerrüre esas alınmasında hukuka uygunluk bulunmadığına karar verildi. Bu nedenle, mahkeme kararı bozuldu ve iftira suçu ile ilgili tekerrür ve denetimli serbestlik uygulanmasına ilişkin maddelerin hükümden çıkartılmasına karar verildi.
Kanun Maddeleri:
- Türk Ceza Kanunu 5237 sayılı Kanunun 268/1 ve 62/1. maddeleri
- Türk Ceza Kanunu 5237 sayılı Kanunun 58/6-7 . maddesi
- Ceza Muhakemesi Kanunu 5271 sayılı Kanunun 309. maddesi

9. Ceza Dairesi 2013/17722 E. , 2014/2548 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : KYB - 2013/352814
Mahkemesi : Adana 12. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 29.11.2012
Numarası : 2011/240 - 2012/1238

Başkasına ait kimlik bilgilerini kullanmak suretiyle iftira suçundan sanık M.. S..’nın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 268/1 ve 62/1. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, sanığın Adana 11. Asliye Ceza Mahkemesinin 02/03/2009 tarihli ve 2009/99 esas, 2009/156 karar sayılı ilâmı ile almış olduğu cezasının tekerrüre esas olması sebebiyle sanığın cezasının aynı Kanun’un 58/6-7. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezasının infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına dair Adana 12. Asliye Ceza Mahkemesinin 29.11.2012 tarihli ve 2011/240 esas, 2012/1238 sayılı kararı ile ilgili olarak;
Dosya kapsamına göre, sanığın mükerrir olduğu kabul edilerek 5237 sayılı Kanun’un 58/6-7. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine tabi tutulmasına, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmiş ise de; tekerrüre esas kabul edilen Adana 11. Asliye Ceza Mahkemesinin 02.03.2009 tarihli ve 2009/99 esas, 2009/156 karar sayılı ilâmına konu kararda, sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiş olması karşısında, kesinleşmiş bir mahkûmiyet hükmü içermeyen söz konusu kararın tekerrüre esas alınarak yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığının 28.10.2013 tarih ve 2013/15887/64810 sayılı kanun yararına bozma talebine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 14.11.2013 tarih ve 2013/352814 sayılı tebliğnamesi ile daireye ihbar ve dava evrakı tevdii kılınmakla;
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Kanun yararına bozma talebine dayanılarak düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına nazaran yerinde görüldüğünden, Adana 12. Asliye Ceza Mahkemesinin 29.11.2012 tarih, 2011/240 esas ve 2012/1238 sayılı
kararının CMK’nın 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bozma nedenine göre CMK"nın 309/4-d maddesi uyarınca uygulama yapılarak; iftira suçu ile ilgili 2. bölümdeki tekerrür ve denetimli serbestlik uygulanmasına ilişkin 6 ve 7. fıkraların hükümden çıkartılmasına, kararın diğer kısımlarının aynen bırakılmasına, infazın buna göre yapılmasına, dosyanın gereği için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 06.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.