Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/15835 Esas 2020/590 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/15835
Karar No: 2020/590
Karar Tarihi: 13.01.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/15835 Esas 2020/590 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hüküm, kasten yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine karar verildiği şeklindedir. Mahkeme, haksız tahrik indirimi uygulanırken TCK'nın 3. maddesinde belirtilen orantılılık ilkesi gereği asgari hadden (1/4) oranında indirim yapılması gerekirken, (1/2) oranında indirim yapıldığından ve eksik ceza tayini yapıldığından bahisle kararı temyiz etmiştir. Ancak Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun ve Ceza Dairelerinin benimsediği üzere ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediği hallerde sanık lehine haksız tahrik indirimi uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın 53. maddesindeki bazı hükümler iptal ettiği ancak infaz aşamasında dikkate alınabileceği belirtilmiştir. Mahkemece yapılan yargılama ve kararın gerekçesi ile delillere dayanarak sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddedildiği ve kararın istem gibi onandığı belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 29. maddesi ( Haksız Tahrik )
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 3. maddesi (Orantılılık ilkesi)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi (Bazı hükümlerin iptali)

3. Ceza Dairesi 2019/15835 E. , 2020/590 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Mahkemece, ilk haksız hareketin kimden geldiğinin belirlenemediğinden bahisle sanık lehine haksız tahrik indirimi yapıldığının belirtilmesi karşısında, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas - 367 Karar sayılı kararı ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren içtihatlarında benimsendiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediği hallerde, sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik indirimi uygulanırken, TCK"nin 3. maddesinde belirtilen orantılılık ilkesi gereğince asgari hadden (1/4) oranında indirim yapılması gerekirken; (1/2) oranında indirim yapılmak suretiyle sanık hakkında eksik ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından ve yine Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden, bu hususlar bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 13.01.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.