Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2021/5847 Esas 2021/1843 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi



Davacılar vekili tarafından, davalılar aleyhine 02/02/2012 gününde verilen dilekçe ile ortaklığın giderilmesi talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 20/05/2016 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı Maliye Hazinesi vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

Dava, ortaklığın giderilmesi istemine ilişkindir.
Davacılar vekili, dava konusu 107 ada 22 ve 30, 118 ada 51, 116 ada 17, 124 ada 6, 281 ada 24 ve 289 ada 16 parsel sayılı taşınmazlar üzerindeki ortaklığın aynen taksim mümkün değilse satış suretiyle giderilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, davanın kabulü ile 107 ada 22 ve 30, 118 ada 51, 116 ada 17, 124 ada 6, 281 ada 24 ve 289 ada 16 parsel sayılı taşınmazlar üzerindeki ortaklığın satış suretiyle giderilmesine karar verilmiştir.
Hükmü, davalı Hazine vekili temyiz etmiştir.
1) Yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve tüm dosya içeriğine göre davalı Maliye Hazinesi vekilinin aşağıdaki (2) numaralı bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2) Davalı Maliye Hazinesi vekilinin diğer temyiz itirazlarına gelince;
Paydaşlığın (ortaklığın) giderilmesi davaları, paylı mülkiyet veya elbirliği mülkiyetine konu taşınır veya taşınmaz mallarda paydaşlar (ortaklar) arasında mevcut birlikte mülkiyet ilişkisini sona erdirip ferdi mülkiyete geçmeyi sağlayan, iki taraflı, tarafları için benzer sonuçlar doğuran davalar olup, sonuçta kazanan ve kaybeden taraftan söz edilemeyeceğinden yargılama giderleri ve vekalet ücretinin taraflara payları oranında yükletilmesi; karar ve ilam harcının ise dava konusu taşınmazın satış bedeli üzerinden hesap edilip taraflardan payları oranında tahsiline karar verilmesi gerekir.
Taraflar arasında Hazinenin bulunması halinde ise; 492 sayılı Harçlar Kanununun 13/j maddesi gereğince Hazine harçtan muaf olduğundan bu hususun göz önünde bulundurulması gerekmektedir.
Somut olaya gelince; mahkemece ortaklığın giderilmesine karar verilmesinde bir isabetsizlik bulunmamakla birlikte; 107 ada 22 ve 30, 118 ada 51 parsel sayılı taşınmazlarda hissedar olan Hazinenin 492 sayılı Harçlar Kanununun 13/j maddesi gereğince harçtan muaf olduğu halde peşin ve başvuru harcı ile birlikte satış bedeli üzerinden alınması gereken binde 11,38 oranındaki harçtan yükümlü tutulması doğru görülmemiştir. Ancak bu husus kararın bozulmasını gerektirmiş ise de; yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438/7. maddesi gereğince hüküm sonucunun aşağıdaki şekilde düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı Maliye Hazinesi vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bent uyarınca hüküm sonucunun 3. bendinin hükümden çıkartılarak, yerine "492 sayılı Harçlar Kanunu uyarınca taşınmazın satış bedeli üzerinden binde 11,38 oranında harç alınmasına, Hazine harçtan muaf olduğundan Hazinenin payına düşen harç miktarı çıkarıldıktan sonra kalan harcın Hazine dışındaki paydaşlardan tapu kaydı ve mirasçılık belgesindeki payları oranında alınmasına” cümlesinin yazılmasına, hükmün DEĞİŞTİRİLMİŞ ve DÜZELTİLMİŞ bu şekliyle ONANMASINA, 13.10.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.