Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/6737 Esas 2020/2114 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6737
Karar No: 2020/2114
Karar Tarihi: 27.02.2020

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/6737 Esas 2020/2114 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan mahkumiyetine ilişkin bir ceza dairesi kararı incelenmiştir. Sanık, alkollü olarak araç kullanması sebebiyle suçlanmaktadır. Ancak, TCK'nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerekliliği infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir. Temyiz itirazları reddedilmiş ancak, sanık hakkında TCK'nın 58. maddesi uyarınca denetimli serbestlik tedbirine hükmedilmemesi nedeniyle hüküm BOZULMUŞTUR. Ancak, hükümün sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunduğundan düzeltilerek ONANMIŞTIR. Kanun maddeleri ise TCK'nın 179/2-3, 53/1-3 ve 58/6. maddeleridir.
12. Ceza Dairesi         2019/6737 E.  ,  2020/2114 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
    Hüküm : TCK"nın 179/2-3, 53/1-3, 58/6. maddelerine göre mahkumiyet

    Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Olay günü trafik ekiplerinin yaptıkları trafik kontrolünde, sanığın 1,69 promil alkollü olarak araç kullandığının tespit edildiği olayda;
    T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle, iptal kararı doğrultusunda, TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerekliliğinin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın kararın bozulması talebine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 18.06.2013 tarih ve 1332/316 sayılı kararında da belirtildiği üzere, TCK‘nın 58. maddesinin uygulanmasında ayrıca denetim serbestlik tedbirine hükmedilmemesinin kazanılmış hakka konu teşkil etmeyeceği anlaşılmakla; tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında TCK"nın 58. maddesi hükümlerinin uygulanmasına hükmedildiği halde, 5237 sayılı TCK"nın 58/7. madde hükümleri gereğince cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
    Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hükmün beşinci paragrafının devamına, "ve aynı Kanunun 58/7. maddesi gereğince cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına" ibarelerinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün, tebliğnamedeki isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27.02.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.



    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.