MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı ... tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili; müvekkilinin yolcu konumunda olduğu ve ... tarafından kullanılan araç seyir halindeyken, davalı sürücü ... idaresindeki aracın arkadan çarpması sonucu hayati tehlike oluşacak şekilde yaralandığını, balıkçılık yapan davacının kalçasına protez takılması nedeniyle uzun süre tedavi gördüğünü, balıkçılığı bırakmak zorunda kaldığını beyanla uğradığı zararlarının tazmini için fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile, 10.000,00 TL iş gücü kaybı, 1.000,00 TL geçici iş göremezlik tazminatı, 500,00 TL tedavi ve yol gideri ile 40.000,00 TL manevi tazminatın davalı araç sürücüsü ve işleteninden müteselsilen tahsilini talep etmiştir.
Davalı ... vekili; aracın sigorta şirketi ... Sigortanın davaya dahil edilmesi gerektiğini, tedavi masraflarının SGK tarafından karşılandığını, ayrıca SGK kapsamında ödeme yapılıp yapılmadığının kurumdan sorulması gerektiğini, davacının herhangi bir tedavi ve yol masraf belgesini ibraz edemediğinden tedavi masrafını isteyemeyeceğini, manevi tazminatın zenginleşmeye yönelik ve fahiş olduğunu beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece iddia, savunma, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulü ile, dava konusu maddi tazminat zararının 99.465,15 TL olarak tespiti ile bu miktardan fazlaya ilişkin haklar saklı tutularak 11.000,00 TL maddi tazminatın, 12.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihi olan 04/08/2013 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine, subut bulmayan
tedavi ve yol gideri tazminatı talebinin reddine karar verilmiş, 12/11/2015 tarihli hüküm davalı ... tarafından 15/02/2016 tarihinde temyiz edilmiş olup, temyiz posta giderlerinin ve temyiz yoluna başvurma harcı ile temyiz karar harcının tamamlatılması konusunda kendisine mahkemece, 16/02/2016 tarihli muhtıra gönderilmiş ve usulüne uygun şekilde tebliğ edilmiş, ancak davalı ... tarafından muhtıraya rağmen gerekli harç ve giderler yasal süresi içerisinde yatırılmadığı gibi bu parayı yatıramayacağını belirten 29/02/2016 tarihli yeni bir dilekçe sunduğu anlaşılmış, mahkemece 16/02/2016 tarihinde tebliğ olunan muhtıraya rağmen yasal süresi içerisinde eksiklik tamamlanmadığından, HMK"nun 434/3 maddesi gereğince davalı tarafın temyiz isteminden vazgeçmiş sayılmasına, davalı ...’nın temyiz talebinin reddine dair ek karar verilmiş, ek kararda davalı ... tarafından temyiz edilmiştir.
1-Mahkemece muhtıraya rağmen gerekli harç ve giderler yasal süresi içerisinde yatırılmadığı gerekçesi ile temyiz istemi ek karar ile reddedilmiştir. Adli yardım, esasen haklı bir kimsenin, fakirliği nedeniyle, bir davanın gerektirdiği harç ve masrafları sağlayamaması durumunda, bu mali külfetlerden geçici olarak muaf tutulmasıdır (HUMK md. 465-472).
Adli yardımın kabulü halinde HUMK"nın 466/1. maddesi (HMK m. 335/I-a) gereğince bütün yargılama harç ve masraflarından geçici olarak muafiyet sağlanır. Somut olayda davacı açıkça temyiz dilekçesi ile cezaevinde olduğunu, hükmedilen tazminatı ödeme gücünün olmadığını belirtmiş, temyiz harç ve masraflarını yatırması için tebliğ edilen muhtıraya vermiş olduğu beyan dilekçesinde de, söz konusu parayı yatırımıyıcağını bildirmiştir. Bu durumda davalının öncelikle adli yardım talebinde bulunduğunun kabulü ile, Harçlar Kanunu"nun 28, 30, 32 ve 127. maddeleri gereğince işlem yapılması gerekirken, temyiz talebinin reddine karar verilmesi doğru olmamış, ek kararın HUMK’nun 432/son maddesi (HMK."nın 366. maddesi) uyarınca ortadan kaldırılmasına karar vermek gerektirmiştir.
2-Dosyanın esasına yönelik olarak yapılan temyiz incelemesinde;
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp
değerlendirilmesinde bir usulsüzlük bulunmamasına ve manevi tazminatın takdirinde B.K.nun 47.maddesindeki özel haller dikkate alınarak hak ve nasafet kuralları çerçevesinde hüküm kurulmuş olmasına göre, davalı ...’nın yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1)nolu bentte açıklanan nedenlerle, temyiz dilekçesinin reddine ilişkin 04.03.2016 tarihli ek kararın ORTADAN KALDIRILMASINA, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı ...’nın tüm temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 1.541,80 TL kalan onama harcının temyiz eden davalı Alaattin Kaya"dan alınmasına 04/04/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.