Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/13235 Esas 2019/15105 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/13235
Karar No: 2019/15105
Karar Tarihi: 11.07.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/13235 Esas 2019/15105 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu mahkeme kararı, bir davanın temyiz sürecinde ele alınmıştır. Sanıkların bir kişiyi kasten yaralama suçundan cezalandırılmaları ve adli para cezaları verilmesi, bir sanığın beraat etmesi ve diğer sanığın ise şikayetçi çıkmaması nedeniyle suçlayıcı konumda olunamaması tartışılmıştır. Kararda, 5271 sayılı CMK'nın 231/12. maddesi uyarınca, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına itiraz edilebileceği belirtilerek, kararın temyiz edilemeyeceği ancak itiraz yolu açık olduğu bildirilmiştir. Ayrıca, adli para cezalarının tür ve miktarı, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olduğundan ve bu nedenle temyiz isteminin reddedilmesi gerektiğinden bahsedilmiştir. Kararda ayrıca, 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi uyarınca, beraat kararının temyiz edilemeyeceği belirtilmiştir. Kanun maddeleri ve hükümler ayrıntılı bir şekilde açıklanmamıştır.

3. Ceza Dairesi 2019/13235 E. , 2019/15105 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1)Sanık ..."ın, katılan ..."u kasten yaralama suçundan verilen hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
5271 sayılı CMK"nin 231/12. maddesi gereğince “Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına itiraz edilebilir” hükmü gereğince kararın temyiz kabiliyeti olmadığından ve ancak itiraz yolu açık bulunduğundan itiraz merciince karar verilmek üzere dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
2)Sanıklar ... ve ..."ün, katılan ..."u kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Hükmolunan adli para cezalarının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte bulunduğundan katılanın temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
3)Sanık ..."ın, katılan ..."a yönelik kasten yaralama ve tehdit suçlarından verilen beraat hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Katılanın, 03.07.2012 tarihli celsede, sanık ..."dan şikayetçi olmadığını bildirmesi karşısında; bu sanık yönünden "katılan" sıfatı bulunmayan mağdurun, 5271 sayılı CMK"nin 242/1. ve 260/1. maddeleri gereğince hükmü temyiz yetkisi olmadığından, temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
4)Sanık ..."un, müştekiler ...,..., ... ve ..."ü kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Tayin edilen cezaların karar tarihindeki miktar ve türü itibariyle, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olup temyizinin mümkün olmadığı, bu nedenle temyiz isteminin reddine ilişkin 29.11.2013 tarihli ek kararda usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmadığından sanığın bu karara yönelik itirazlarının reddine ve redde ilişkin ek kararın ONANMASINA, 11.07.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.