MAHKEMESİ : ... 1. FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 1.Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 05.04.2016 tarih ve 2014/111-2016/53 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalılar vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalıların müvekkil şirkete ait ad, ünvan, logo, işaret, ve tanıtım şekillerini aldatıcı, yanıltıcı haksız rekabet sayılan iltibasa meydan veren tutum ve davranışları ile kullanımlarının tespit ile men ve önlenmesi için ... 2. Fikri ve Sınai Haklar Hukuk Mahkemesinde dava açıldığını, dosyanın tefriki ile bu dosyadan yalnızca markaya tecavüz tespiti ve meni açısından davanın devamına karar verildiğini, davanın kabulü ile davalıların markaya vaki tecavüzünün tespit ile men"ine ve markanın davalılar tarafından herhangi bir şekilde kullanılmasının yasaklanmasına karar verildiğini, davalıların eylem ve işlemlerinden müvekkili şirketin hem maddi hem de manevi olarak zarar ve ziyan gördüğünü, haksız eylem ve davranışları ile davacı şirketin ticari kazanç gelir ve iş potansiyelinin bir anda yarı yarıya düştüğünü, maddi manevi zarara uğradığını ileri sürerek 150.000 Amerikan Dolarının davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davalı ..."nın davacı şirketin ortağı olduğunu, 29/11/2004 tarihinde hisselerini devrederek ayrıldığını, ayrıldıktan sonra davacı şirketin isim ve logosunu kullandığını, şirketin logo ve kartvizitlerini kullanmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, ... 2.Fikri ve Sınai Haklar Hukuk Mahkemesinin 2005/134 esas 2007/297 karar sayılı ilamı ile marka haklarına tecavüzün kabul edildiği, kesinleşen hüküm nedeniyle tecavüz bulunmadığına ilişkin taleplerin reddi gerektiği, davalıların markanın kullanıldığı dönemde 80.797 TL net kar elde ettikleri ve bunda davacı markasının etkisinin 16.159 TL olduğunun ifade edildiği, marka ihlali nedeniyle takdiren 10.000 TL manevi tazminatın tahsiline, fazla talebin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalılar vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalılar vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalılar vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 1.757,72 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalılardan müştereken ve müteselsilen alınmasına, 07.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.