Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2016/9940 Esas 2017/2001 Karar Sayılı İlamı

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 09/04/2013 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın zamanaşımından reddine dair verilen 05/03/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, kişilik haklarına saldırı nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın zamanaşımı nedeniyle reddine karar verilmiş; karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalı ile iş arkadaşı olduğunu, kendisini ve boşandığı eşini yakinen tanıdığını, boşandığı eşi ile evli iken gönül ilişkine girdiğini ve bunu eski eşinin de kabul ettiğini, bunun üzerine açtığı boşanma davasının kabul edildiğini, müşterek çocuklarının velayetinin tarafına verildiğini, olay nedeniyle 20 yıllık evlililiğinin davalının eylemi nedeniyle sona erdiğini, bu durumun kişilik haklarına saldırı oluşturduğunu iddia ederek, uğranılan zararın tazmini isteminde bulunmuştur.
Davalı, davacının iddialarının gerçek olmadığını beyanla davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, boşanma davasının 17/01/2012 tarihinde açıldığı, bu tarih itibarıyla Türk Borçlar Kanunu"nun yürürlüğe girmediği, 818 sayılı Borçlar Kanunu"na göre değerlendirme yapılması gerektiği ve bu maddeye göre değerlendirme yapıldığında davanın 1 yıllık öğrenme süresi geçildikten sonra açıldığı gerekçesiyle istemin zaman aşımı nedeniyle reddine karar verilmiştir.
818 sayılı Borçlar Yasası"nın 60/1. maddesi (Türk Borçlar Kanunu 72. maddesi) gereğince zamanaşımı süresi, zarara uğrayanın, zararın varlığını ve zarar vereni öğrendiği günden itibaren işlemeye başlar ise de; zarara neden olan haksız eylem devam ettiği sürece zamanaşımı süresinin başladığından söz edilemez.
Dosya kapsamına göre, davacı davalının eyleminin devam ettiğini iddia etmektedir. Boşanma davasının kesinleşmesine kadar davacı ve dava dışı eşin birbirine sadakat yükümlülüğü devam ettiği gibi boşanma kararının kesinleşme tarihi 07/11/2012 olup dava tarihi olan 09/04/2013 günü itibariyle bir yıllık zamanaşımı süresi de dolmamıştır. Mahkemece, uyuşmazlığın esası incelenerek karar verilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile zamanaşımı nedeniyle davanın reddine karar verilmiş olması usul ve yasaya uygun olmadığından kararın bozulması gerekmiştir.

./..
-2-

SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 17/04/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.