Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2010/14296 Esas 2012/4403 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava rücuan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkeme, ilâmında belirtildiği şekilde davanın reddine karar vermiştir.
Hükmün, davacı Kurum avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dava, trafik kazası sonucu yaralanan sigortalı için yapılan tedavi gideri ile geçici iş göremezlik ödemeleri nedeniyle uğranılan Kurum zararının, kazayı yapan davalı araç sürücüsü ve kazaya karışan aracı sigortalayan sigorta şirketinden tahsili istemine ilişkin olup, davanın yasal dayanağı 506 sayılı Yasanın 39. maddesi ve 2918 sayılı Yasadır.
Dosya kapsamına göre, alkollü araç kullanması nedeniyle park halinde bulunan sigortalının aracına çarpmak suretiyle sigortalının yaralanmasına sebebiyet veren davalı araç sürücüsünün % 100 kusurlu olduğu anlaşılmış olup, aracı sigortalayan sigorta şirketinin de % 100 kusura isabet eden Kurum zararından poliçe limiti dahilinde sorumlu olduğu hususunda bir uyuşmazlık bulunmayıp, dava açılmadan önce davalı sigorta şirketi tarafından Kurum zararının tamamının ödenmesi nedeniyle davanın reddine karar verilmiş ise de, davalıların işlemiş faiz sorumlulukları yönünden bir irdeleme yapılmadığı anlaşılmıştır.
Davalı araç sürücüsü yönünden faiz başlangıç tarihi geçici iş göremezlik ödemeleri yönünden ödeme tarihleri tedavi gideri yönünden ise, sarf tarihi olup, sigorta şirketi tarafından Kurum zararının yalnız anaparasının ödenmiş olması karşısında, davalı araç sürücüsünün işlemiş faiz sorumluluğunun devam ettiği dikkate alınmalıdır.
Sigorta şirketleri yönünden ise, faiz başlangıcı (temerrüt) tarihi ilgililerce gerekli belgeler eklenerek 2918 sayılı Kanunun 98, 99 ve 108. maddeleri ile 03.05.1997 tarihinde Resmi Gazetede yayımlanan... Yönetmeliğinin 12, 13 ve 14. maddelerinde yazılı şekilde şirkete başvurulduğu tarihten itibaren 8. iş gününün sonu olarak belirlenmelidir. Bu nedenle davalı sigorta şirketinin ödeme yaptığı tarihte temerrüde düşüp düşmediği araştırılarak, şayet, temerrüde düştüğü sonucuna varılacak olursa, temerrüt tarihi ile ödeme tarihi arasında işlemiş faiz hesaplanmalıdır.
Yukarıda açıklanan maddi ve hukuki olgular gözetilmeyerek, yazılı şekilde eksik inceleme ve yanılgılı değerlendirmeyle karar verilmiş olması, usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirir.
O halde, davacı Kurum avukatının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA,08.03.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.