MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin iş sözleşmesini yaşlılık aylığına hak kazanması sebebi ile feshettiğini ileri sürerek kıdem tazminatı ile ödenmediğini iddia ettiği fazla çalışma ücret alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının dava konusu kıdem tazminatı ve fazla çalışma ücret alacağı taleplerinin yerinde bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve kök bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı taraflar vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Somut olayda, kök bilirkişi raporu doğrultusunda, davacı tanık beyanlarına göre davacının normal mesaisinin 09:00-19:00 saatleri arasında olduğu, davacının işe 30 dakika erken gelerek mesai hazırlığı yaptığı, ayda 3 cumartesi günü ise ortalama 5 saat çalıştığı, günlük 1 saat yemek molasının bulunduğu, günlük mesai düzeni içerisinde fazla çalışma olgusunun gerçekleşmediği, fazla çalışma hesabına dahil edilmesi gereken dönemlerin sadece cumartesi günü çalışılan dönemler olduğu, bunun da haftada 220 saate tekabül ettiği, gerek sözleşmede kararlaştırılan fazla çalışma hükmü, gerekse davacı tarafından imzalanarak kabul edilen İnsan Kaynakları Yönetmeliği gereğince davacının fazla çalışmasının yıllık 270 saatin altında kaldığı ve aylık ücretinin bu çalışmaları da kapsar şekilde primlerle birlikte ödendiği gerekçeleriyle fazla çalışma ücreti talebinin reddine karar verildiği görülmektedir. Ancak, taraflarca dayanılan delillerle davacı tarafından yapılan işin niteliği ve tanık anlatımlarına göre; ek bilirkişi raporundaki hesaplamaya esas çalışma düzeninin dosya içeriğine uygun olduğu anlaşılmaktadır. Bu itibarla, fazla çalışma ücret alacağı isteminin kabulüne karar verilmesi gerekirken, hatalı değerlendirme ile reddi bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan sebeple BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 23.09.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.