Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/6814 Esas 2019/15089 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6814
Karar No: 2019/15089
Karar Tarihi: 11.07.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/6814 Esas 2019/15089 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir mahkumiyet kararı temyiz edilmiş ve Anayasa Mahkemesinin 2015/85 Kararı ile 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ancak bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır. Temyiz itirazlarının bir kısmı reddedilmiştir. Ancak mükerrir olan sanık hakkında hükümlülük kararında \"mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirlerinin uygulanmasına\" karar verilmiştir. Bu durumun infaz yetkisinin kısıtlanmasına neden olduğu belirtilerek kararın bozulması gerektiği belirtilmiştir. Kararda yer alan kanun maddeleri 5237 sayılı TCK'nin 58/6, 7. madde ve fıkrasıdır. Ayrıca, infaz yetkisinin kısıtlanması nedeniyle denetimli serbestlik tedbirinin süresinin belirlenmesi gerektiği belirtilmiştir.

3. Ceza Dairesi 2019/6814 E. , 2019/15089 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 108. maddesi uyarınca mükerrirler hakkında denetim süresini belirleme ve gerektiğinde uzatma görevi hükmü veren mahkemeye değil, hükümlünün infaz aşamasındaki davranışlarını da değerlendirerek koşullu salıverme ile ilgili kararı verecek olan mahkemeye ait olacağı gözetilmeden, hükümlülük kararında mükerrir olan sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 58/6, 7. madde ve fıkrası uyarınca "mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirlerinin uygulanmasına" karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken, denetimli serbestlik tedbirinin süresinin de belirlenerek infaz yetkisinin kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanunun 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK’un 322. maddesi gereğince, hükmün TCK"nin 58. maddesinin uygulandığı paragrafında yer alan “1 yıl süreyle” ibaresinin hüküm metninden çıkarılarak hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.07.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.