Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2010/15015 Esas 2012/4384 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
Dava,iş kazası sonucu sürekli iş göremezlik durumuna giren sigortalıya bağlanan peşin değerli gelir ve yapılan harcama ve ödemelerin 506 sayılı Yasanın 26.maddesi uyarınca rücuan tazmini istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dava, 22.06.2004 tarihinde meydana gelen iş kazası sonucu sürekli iş göremezlik durumuna giren sigortalıya yapılan sosyal sigorta yardımlarının 506 sayılı Yasa’nın 26. maddesine göre, davalı işverenden tahsili istemine ilişkindir. Mahkeme, iş bu dosyada alınan kusur raporuna göre davanın kabulüne karar verilmiştir.
506 sayılı Yasanın 26. maddesi kapsamında kusur durumu saptanırken, İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Mevzuatına göre, hangi önlemlerin alınması gerektiğinin, bu önlemlerin işverence alınıp alınmadığının ve alınmış önlemlere sigortalı işçinin uyup uymadığının 4857 sayılı Kanunun 77. maddesi hükmü doğrultusunda raporda tartışılması gerekir.Dosya içeriğinden kesinleştiği belirtilen ceza dosyasında alınan kusur raporunda işveren vekili ....3/8, sigortalıya 2/8 kusur verildiği, anlaşılmaktadır. Hukuk hâkimi kesinleşen ceza dosyasındaki maddi olgu ile bağlıdır. Bu nedenle ceza dosyasının dosyaya celbi, ile bu şahısların cezalandırılmalarına karar verilmiş olması halinde, Borçlar Kanunu"nun 53.maddesi hükmü uyarınca işçi sağlığı ve iş güvenliği konularında uzman bilirkişiler kurulu aracılığı ile yeniden kusur incelemesi yaptırılarak, sonucuna göre karar verilmesi gerekir. Kuşkusuz, temyiz etmeyen Kurum yönünden, sigortalı için takdir olunan 2/8 kusur oranı bağlayıcıdır.
O hâlde, temyiz eden davalı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istem halinde davalıya iadesine, 08.03.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.