Özet:

Sanık ...’un yokluğunda verilen kararın duruşmada bildirdiği adresine öncelikle Tebligat Kanunu’nun 21/1. maddesine göre tebliği, mümkün olmaması durumunda aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca aynı zamanda bilinen en son adresi olan MERNİS adresine, tebliğ edilmesi gerekirken, doğrudan duruşmada bildirdiği adresine Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesi gereğince yapılan tebligatın usulsüz olduğu ve temyiz iradesinin belirlenmesi bakımından gerekçeli kararın yöntemince tebliğ olunması gerektiği belirtilerek, sanıkların temyiz davası isteği hakkında karar verilmesine yer olmadığına ve dosyanın sanık ...’a gerekçeli kararın tebliğ işleminin usulünce gerçekleştirildikten sonra ve temyiz dilekçesi verildiği takdirde ek tebliğname düzenlenerek Daire'ye yollanması gerektiği hüküm altına alınmıştır. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri Tebligat Kanunu’nun 21/1 ve 21/2 maddeleridir. Tebligat Kanunu’nun 21/1 maddesi, tebliğin yapılacağı adrese tebliğ yapılmasını, mümkün olmadığı takdirde ise bilinen en son adresine tebliğ edilmesini öngörmektedir. Tebligat Kanunu’nun 21/2 maddesi ise, tebligatın usulsüz yapılması durumunda tebliğin yen