MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen ....2015 tarih ve 2014/515-2015/368 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili tarafından yapılan 2012/83832 sayılı “... energy” başvurusunun yayına çıkartıldığını ancak davalı yanca itiraz edildiğini ve bu itirazların diğer davalı kurumca kabul edildiğini, müvekkili başvurusunun davalıya ait 2002/21178 sayılı “... logistics” markası ile benzer kabul edildiğini, müvekkilinin seri markalarından sadece 2012/77173 nolu “...” markasının incelendiğini ve bu marka yönünden kazanılmış seri hakkının bulunmadığı kanaatine varıldığını, oysa müvekkilinin ... nezdinde “...”, “... ”, “... ...”, “...”, “...” markası, “ ...” gibi markalarının “...” seri markalarına örnek markalar olduğunu, müvekkilinin “...” markasının elde ettiği korumadan, tali unsurlar ile tescil edilmiş markalarının da yararlanacağını, müvekkili markası ile davalı markaları arasında ayniyet, benzerlik, iltibas veya iltibas tehlikesi bulunmadığını, davalı markasının bir bütün olarak değerlendirilmesi gerektiğini, taraf markaların hitap ettikleri tüketici kitlesinin farklı olduğunu ileri sürerek ... ..."nın 2014-M-13299 sayılı kararının iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı ... vekili, markaların aynı tür mal ve hizmetlerde tescil edilmek istenildiğini, markalar arasındaki ortak unsuru ve her iki markanın esas unsurunu oluşturan “...” ibaresinin birebir aynı olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı şirket vekili, müvekkil markasının “...” şeklinde olduğunu, karıştırılma ihtimalinin kesin olduğunu, müvekkili markasının esas unsurunun davalı markasında yer aldığını, taraf markaların aynı sınıflarda tescil edilmek istenildiğini, davacı yanın “...” markalarının tanınmış olup olmadığının önemi olmadığını, dava konusu “...” değil “...” markasına ilişkin olduğu savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; tüketicinin markalar arasındaki ortak unsurların varlığı nedeniyle benzerlik ve iktisadi veya idari yönden markalar arasında ilişki olduğu yanılgısına düşebileceği, bu durumun da iltibasa sebebiyet verebileceği bu nedenle 8/1-b maddesi yönünden markaların benzer olduğu şeklindeki ... kararının yerinde olduğu, davacı yanın kazanılmış hak ve seri marka iddialarına dayanak yaptığı markalarının davacı lehine kazanılmış bir hak sağlayacak nitelikte olmadığı, dolayısıyla davacı yanın bu yönde bir hakkının varlığından bahsedilemeyeceği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 6,70 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 07.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.