Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar aleyhine 23/03/2012 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 14/06/2016 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, basın yoluyla kişilik haklarına saldırı nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalı ..."in tarihli nüshasında başlığı ile kaleme aldığı yazı ile kişilik haklarına saldırıda bulunulduğunu belirterek, uğradığı manevi zararın giderilmesi isteminde bulunmuştur.
Davalılar ise, davanın reddi gerektiğini savunmuşlardır.
Mahkemece, 10.000,00 TL manevi tazminatın 26/01/2012 tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte "davalıdan" alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.
6100 sayılı HMK’nın 297/2. maddesi uyarınca; hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında; açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gerekir.
Mahkemece, karar başlığında birden ziyade davalının adına yer verilmiş olmasına karşın, hüküm fıkrasında kabul edilen miktar yönünden "davalıdan alınarak" şeklinde hüküm kurulmuştur. Yukarıda belirtilen yasal düzenlemeye aykırı ve infazda tereddüt oluşturacak şekilde hüküm tesis edilmesi usul ve yasaya uygun düşmediğinden, kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalıların diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 17/04/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.