Danıştay 4. Daire 2018/2628 Esas 2022/1092 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2018/2628
Karar No : 2022/1092


TEMYİZ EDEN TARAFLAR : 1- …
VEKİLİ : Av. …
2- … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)

VEKİLİ : Av. ..
İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:… , K:… sayılı kararının temyizen incelenerek taraflarca aleyhlerine olan hüküm fıkralarının bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem : Davacı adına, sahte fatura kullandığından bahisle hazırlanan vergi inceleme raporu uyarınca re'sen tarh edilen 2010/12 dönemi katma değer vergisi ve 2010/8, 9, 10 dönemleri vergi ziyaı cezalı katma değer vergileri ile kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesince verilen … tarih ve E:… , K:… sayılı kararda; davacıya ihtilaflı dönemlerde fatura düzenleyen, Gaziosmanpaşa Vergi Dairesi mükellefi … Elekt. İnş. Met. Hırd. San. Tic. Ltd. Şti. ve Şişli Vergi Dairesi mükellefi T.H. … Sis. San. Tic. Ltd. Şti. hakkında idarece yapılan tesptilerden söz konusu faturaların sahte olduğunun ortaya konulmuş olduğu dolayısıyla cezalı tarhiyatta hukuka aykırılık bulunmadığı özel usulsüzlük cezası yönünden kanunda aranılan şartların olayda gerçekleşmediği dolayısıyla hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabul, kısmen reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; davacının ilgili dönemde faturalarını kullandığı Şişli Vergi Dairesi mükellefi T.H. … Sis. San. Tic. Ltd. Şti. hakkında idarece yapılan tesptilerden söz konusu faturaların sahte olduğunun somut bir şekilde ortaya konulmamış olduğu dolayısıyla cezalı tarhiyatın bu kısmında hukuka uyarlık bulunmadığı, kalan kısımlar yönünden istinaf isteminin reddi gerektiği belirtilerek davacı istinaf başvurusunun kısmen kabulüne, davalı istinaf başvurusunun reddine, Mahkeme kararının kaldırılmasına, davanın kısmen kabulüne kısmen reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDEN DAVACININ İDDİALARI : Davacı tarafından, vergisel yükümlülüklerini yerine getirmiş olduğu, ilgili dönemde alınan faturaların gerçek bir ticari alışverişe dayandığı, söz konusu mükelleflerin gerçek mükellefler olduğu, haksız ve hukuka aykırı olan kararın aleyhe kısımlarının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

TEMYİZ EDEN DAVALININ İDDİALARI : Davalı idare tarafından, idarece yapılan işlemlerin hukuka uygun olduğu, kararın aleyhe olan kısımlarının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

DAVACININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

DAVALININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …

DÜŞÜNCESİ : Temyiz istemlerinin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
İNCELEME VE GEREKÇE :
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçelerde ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Tarafların temyiz istemlerinin reddine,
2. Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:… , K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunanlar üzerinde bırakılmasına,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu'na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, davacı aleyhine onanan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 24/02/2022 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.



(X) KARŞI OY :
Davacı adına, sahte fatura kullandığından bahisle hazırlanan vergi inceleme raporu uyarınca re'sen tarh edilen 2010/12 dönemi katma değer vergisi ve 2010/8, 9, 10 dönemleri vergi ziyaı cezalı katma değer vergileri ile kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istemiyle açılan davada verilen kısmen kabul, kısmen ret kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanunu'nun 29. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (a) bendinde, mükelleflerin yaptıkları vergiye tabi işlemler üzerinden hesaplanan katma değer vergisinden, bu Kanun'da aksine hüküm olmadıkça, faaliyetlerine ilişkin olarak kendilerine yapılan teslim ve hizmetler dolayısıyla hesaplanarak düzenlenen fatura ve benzeri vesikalarda gösterilen katma değer vergisini (KDV) indirebilecekleri hükme bağlanmıştır. Aynı Kanun'un 34. maddesinin (1) numaralı fıkrasında ise yurt içinden sağlanan veya ithal olunan mal ve hizmetlere ait katma değer vergisinin alış faturası veya benzeri vesikalar ve gümrük makbuzu üzerinden ayrıca gösterilmek, bu vesikalar kanuni defterlere kaydedilmek şartıyla indirilebileceği belirtilmiştir. Buna göre, katma değer vergisi indiriminden yararlanılabilmesi için bunun geçerli bir belgeye dayanması ve belgenin kanuni defterlere kaydedilmesi gerekmektedir.
Kamu hizmetlerinin finansmanında istikrarın sağlanması bakımından vergilendirme sürecinin belirli bir düzen dâhilinde işlemesi ve sonuçlandırılması gerekmektedir. Bu doğrultuda çeşitli usuller öngörülerek mükelleflerin vergi ilişkisinden doğan hak ve ödevlerini daha dikkatli takip etme zorunluluğu getirilmektedir (AYM., E.2017/24, K.2017/112, 14/6/2017). 3065 sayılı Kanunun belirtilen hükümleri ile 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 30., 341., 344. maddeleri ve 344. maddesinin atıf yaptığı 359. maddesi birlikte gözetildiğinde, katma değer vergisi indiriminin sahte bir belgeye dayanması hâlinde indirimin reddi suretiyle cezalı katma değer vergisi tarhiyatı yapılacağı hususu mükellefler tarafından belirli ve öngörülebilir nitelikte olduğu anlaşılmaktadır.
Davacı hakkında düzenlenen vergi inceleme raporları ile davacıya fatura düzenleyen Şişli Vergi Dairesi mükellefi T.H. … Sis. San. Tic. Ltd. Şti. hakkında tanzim edilen Vergi Tekniği Raporu'ndaki tespitlerin bir bütün olarak değerlendirilmesinden, davacı şirkete fatura düzenleyen mükellefin çok yüksek tutarlı katma değer vergisi matrahları beyan etmesine rağmen, yapılan yoklamalarda iş yerinin söz konusu tutarlarda satış yapabilmeye elverişli olacak büyüklükte olmadığının saptanması, yeterli çalışan işçisinin bulunmaması, tahakkuk eden vergi aslı veya ferileri için vergi dairesine cüzi tutarlı ödeme yapması, şirketin mal ve hizmet alışlarının çoğunluğunun sahte fatura düzenleme nedeniyle hakkında vergi tekniği raporu veya olumsuz tespit bulunan mükelleflerden yapılması gibi hususlar göz önünde bulundurulduğunda, davacı şirkete düzenlenen faturaların gerçek bir mal teslimi veya hizmet ifasına dayanmayan sahte veya muhteviyatı itibarıyla yanıltıcı belge niteliğinde olduğu sonucuna ulaşılmıştır.
Açıklanan nedenle, T.H. … Sis. San. Tic. Ltd. Şti'.den alınan ve indirim konusu yapılan faturalarda yer alan katma değer vergilerinin reddedilmesi sonucu yapılan cezalı tarhiyatta hukuka aykırılık bulunmadığından, temyiz isteminin kısmen kabulü ile davayı kısmen kabul eden Bölge İdare Mahkemesi kararının bu firmadan alınan faturalar nedeniyle tarh edilen vergilere ilişkin hüküm fıkrasının bozulması gerektiği görüşüyle Daire kararının buna ilişkin kısmına katılmıyorum.